Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Αμαλιάδα Νάσος Νασόπουλος
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΣΙΝΕΜΑ

/

Το "The Killer" του Ντέιβιντ Φίντσερ με τον Μ. Φασμπέντερ από 26/10 στις Ελληνικές αίθουσες

Το "The Killer" του Ντέιβιντ Φ...

Σε διανομή της The Film Group - Το φιλμ θα προβληθεί και στην Πάτρα στη Βέσο Μάρε

H νέα ταινία του 61χρονου Αμερικανού σκηνοθέτη David Fincher με τίτλο «The Killer» που έρχεται 3 σχεδόν χρόνια μετά το προηγούμενο φιλμ του, το υποψήφιο για Όσκαρ καλύτερης ταινίας «Mank», ξεκινά την προβολή του από την Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2023 σε επιλεγμένες αίθουσες στη χώρα μας σε διανομή από την The Film Group.

Το «The Killer» με πρωταγωνιστή τον 46χρονο Μάικλ Φασμπέντερ, ο οποίος επίσης, όπως διαβάσαμε επιστρέφει μετά από σχεδόν 4 χρόνια που είχε να κάνει ταινία, πραγματοποίησε την πρεμιέρα του στο 80ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας και αφού παιχθεί στις αίθουσες ανά τον κόσμο, θα βγει σε streaming από τις 10 Νοεμβρίου, 2023, στην πλατφόρμα του Netflix.

Μετά από μία παραλίγο επιτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του, ένας εκτελεστής πολεμά τα αφεντικά του και τον εαυτό του, σε ένα διεθνές ανθρωποκυνηγητό.

Η νέα ταινία του ταλαντούχου Ντέιβιντ Φίντσερ (The Social Network, Gone Girl, Zodiac, Seven) είναι γεγονός.

Αναφορικά με την έμπνευση για την συγκεκριμένη ταινία, σύμφωνα με το δελτίο Τύπου, ήταν το 2007 όταν ο Ντέιβιντ Φίντσερ διάβασε για πρώτη φορά την μετάφραση του γαλλικού κόμικ «The Killer». Ο σαρδόνιος πρωταγωνιστής του, η εμποτισμένη με μαύρο χιούμορ πλοκή και το αψεγάδιαστο σχέδιο ενθουσίασαν τον σκηνοθέτη, μετατρέποντας την κινηματογραφική διασκευή του κόμικ σε έμμονη ιδέα. Τελικά, η παραγωγή της ταινίας ξεκίνησε όταν ο Φίντσερ στράφηκε στον παλιό του συνεργάτη, Άντριου Κέβιν Γουόκερ, σεναριογράφο του αξέχαστου «Se7en» με τον Μπραντ Πιτ.

Αν και το πρωτογενές υλικό είναι ιδιαίτερα πυκνό ως προς την πλοκή του, η ταινία ακολουθεί μια απλούστερη πλοκή εκδίκησης. Ωστόσο, αυτή η απλοϊκότητα κρύβει εντός της την αντίφαση ανάμεσα σε όσα σκέφτεται και όσα τελικά πράττει ο ανώνυμος εκτελεστής. «Λατρεύω την ιδέα του κώδικα των εκτελεστών», παραδέχεται ο Φίντσερ. «Από αφηγηματική σκοπιά όμως», συνεχίζει, «αυτό που ανέδειξε την ιστορία στο επόμενο απαραίτητο εγχείρημα είναι ο τόσο συγκεκριμένος τρόπος που προσέγγιζε την υποκειμενικότητα. Είσαι μέσα στο κεφάλι του τύπου». Το κοινό έχει πρόσβαση σε κάθε σκέψη του πληρωμένου δολοφόνου, χάρη στον εσωτερικό μονόλογο που διατρέχει ολόκληρη την ταινία, αλλά παράλληλα διαπιστώνει πως οι θεωρητικές απόψεις για τον κόσμο συγκρούονται με την πραγματικότητα.

Αυτή η αντίφαση ήταν που οδήγησε και τον συγγραφέα του κόμικ, Αλέξις Νόλεντ,  να αφηγηθεί την ιστορία του στο συγκεκριμένο μέσο, παρ’ ότι αρχικά το προόριζε για μυθιστόρημα. «Συνειδητοποίησα πως θα ήταν πιο ενδιαφέρον ως κόμικ. Εξαιτίας αυτής της ασυνέπειας μεταξύ των όσων διαβάζεις και βλέπεις. Βλέπεις πώς πράττει, αλλά είσαι μέσα στο κεφάλι του. Οι σκέψεις και οι πράξεις του δεν ταυτίζονται» αναφέρει ο Νόλεντ.

Βασική επιρροή τόσο για το κόμικ, όσο και για την ταινία, αποτέλεσε το φιλμ του Ζαν-Πιέρ Μελβίλ, «Ο Δολοφόνος με το Αγγελικό Πρόσωπο» του 1967 με τον Alain Delon, αν και το σκουφί του Φασμπέντερ είναι αισθητά πιο μπανάλ από την στιλάτη φεδόρα του Ντελόν. Ο Φίντσερ θαυμάζει την ταινία του Μελβίλ, αν και το σινεφίλ κοινό δεν θα δυσκολευτεί να διακρίνει και επιρροές από τον μετρ του σασπένς, Άλφρεντ Χίτσκοκ. Ολόκληρη η ταινία στηρίζεται στον πρωταγωνιστή της. Βασικά, αν ο Μάικλ Φασμπέντερ δεν είχε συμφωνήσει για τον ρόλο, ο Φίντσερ ίσως να μην σκηνοθετούσε ποτέ το «TheKiller».

Ο ρόλος απαιτούσε κάποιον να διατηρεί το ενδιαφέρον του κοινού αμείωτο σε κάθε σκηνή, αλλά παράλληλα να είναι σε θέση να εκτελεί περίπλοκες και εξουθενωτικές σκηνές δράσης. Ευτυχώς, ο ιρλανδός ηθοποιός δέχτηκε με ευκολία την πρόκληση.

Όταν συνεργάστηκε με τον Τέρενς Μάλικ (στο ρομαντικό δράμα «Song to Song» το 2017), ο Φασμπέντερ περίμενε μια πιο αυτοσχεδιαστική προσέγγιση στην ερμηνεία του. «Σκεφτόμουν πως θα ήταν σαν να πηγαίνω πίσω στο σχολείο, ότι θα ήταν ένα εργαστήριο». Αντιθέτως, στην περίπτωση του Φίντσερ γνώριζε την τελειομανία του, αντιμετωπίζοντας τελικά την σκηνοθετική προσέγγιση του Αμερικανού σκηνοθέτη ως μια διαφορετική πρόκληση. «Ο Φασμπέντερ έχει όλο το πακέτο. Είναι συναισθηματικά και πνευματικά εκφραστικός. Αλλά αν του ζητήσεις να “σβήσει”, μπορεί να το κάνει. Και μένεις με ένα κενό στο κέντρο των πάντων. Είναι πολύ σημαντική ικανότητα», τόνισε ο Φίντσερ.

Τα άλλα δύο βασικά μέλη του καστ, η Τίλντα Σουίντον και ο Άρλις Χάουαρντ, είχαν ήδη έρθει σε επαφή με τα τελειομανή γυρίσματα του Φίνστερ. Η πρώτη είχε συνεργαστεί μαζί του για τις ανάγκες της ταινίας «Η Απίστευτη Ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον» το 2009. Ο ρόλος της, έναν από τους χαρακτήρες που κυνηγάει ο Εκτελεστής, όταν ο τέλειος κόσμος του διαταράσσεται, είχε γραφτεί εξ’αρχής με εκείνη στο μυαλό, γεγονός σπάνιο για μια φιντσερική παραγωγή, όπου συνήθως εξετάζονται διαφορετικές επιλογές για κάθε ρόλο. Ο Χάουαρντ, όπως και στο «Mank», ερμηνεύει έναν άντρα του οποίου τα πλούτη ξεπερνούν τους ηθικούς του φραγμούς.

Η πειραματική κινηματογράφηση

Όταν ο  Έρικ Μέσερσμιντ έλαβε το σενάριο της ταινίας δεν κατάλαβε σε τι ακριβώς στόχευε ο Ντέιβιντ Φίντσερ, οπότε ζήτησε να βρεθούν και να μιλήσουν. Τότε, ο Φίντσερ του εξήγησε πως η ταινία δεν είναι για τον μηδενισμό, αλλά για την ακρίβεια που απαιτεί το «επάγγελμα» του εκτελεστή και τη μονοτονία της διαδικασίας. Επίσης, του έδωσε ως σημείο αναφοράς την κλασική ταινία του Μελβίλ, «Την είχα δει στη σχολή κινηματογράφου. Την παρακολούθησα ξανά και κατάλαβα αμέσως τι ήθελε∙ το είδος της υπομονής που ζητούσε, την αίσθηση ότι, όσο κάνεις τη δουλειά, βρίσκεσαι σε ένα καθαρτήριο». Αυτή η συνειδητοποίηση βοήθησε τον Μέσερσμιντ να οραματιστεί τον ρυθμό και τον τόνο της ταινίας, προσεγγίζοντας τον Εκτελεστή ως μια αράχνη που κάθεται καρτερικά στον ιστό της.

Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν σε τρεις τοποθεσίες: Γαλλία, Δομινικανή Δημοκρατία και Η.Π.Α., με την κάθε χώρα να έχει ελαφρώς διαφορετική αισθητική. Λόγου χάρη, ο Φίντσερ ήθελε η αισθητική της Δομινικανής Δημοκρατίας να εκπέμπει ζέστη και υγρασία. Για να πετύχουν το τελικό αποτέλεσμα, δίχως χρονοτριβή, χρησιμοποίησαν ένα εφέ στο post-production και το αποτέλεσμα τους εξέπληξε θετικά.

Επιπλέον, κάποια στιγμή είχε προταθεί η χρήση καμερών στο χέρι, αλλά μετά από συζητήσεις επι συζητήσεων ο Ντέιβιντ Φίντσερ ήρθε με μια ασυνήθιστη πρόταση: να γυριστούν τα πλάνα με σταθερή κάμερα και στη συνέχεια να τα επεξεργαστούν ώστε να μοιάζουν με κάμερα στο χέρι. «Νομίζω πως ο τρόπος με τον οποίον ο Ντέιβιντ διατηρεί ενδιαφέροντα τα πράγματα μας ωθεί να κάνουμε κάτι διαφορετικό, να καλύψουμε τις σκηνές με ασυνήθιστο τρόπο – όχι μόνο τεχνικά, αλλά στιλιστικά και δημιουργικά. Μας παροτρύνει να ρισκάρουμε».

Το τρέιλερ της ταινίας παίζεται εδώ και μέρες στα Options Cinemas, στη Βέσο Μάρε όπου και την περιμένουμε για προβολή.

Το φιλμ συγκεντρώνει στο rotten tomatoes 82%.

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Φίντσερ

Σενάριο: Άντριου Κέβιν Γουόκερ

Ηθοποιοί: Μάικλ Φασμπέντερ, Τίλντα Σουίντον, Άρλις Χάουαρντ, Τσαρλς Παρνέλ

Μοντάζ: Κιρκ Μπάξτερ

Φωτογραφία: Έρικ Μέσερσμιντ

Διάρκεια: 118 λεπτά.

Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α.

Επιμέλεια ανάρτησης: Τ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Culture