Λύκε, λύκε είσαι εδώ;;;

Η κοκκινοσκουφίτσα, εδώ και αιώνες, γνώριζε την ύπαρξη του κακού λύκου και το ερώτημα της μάλλον ήταν ρητορικό ή απλά εξέφραζε την επιθυμία ο λύκος να μην είναι εκεί …να λείπει! 

Γνώριζε όμως, όπως όλοι μας γνωρίζουμε ,πως οι κακοί λύκοι πάντα θα είναι ανάμεσα μας και θα καραδοκούν να φάνε τους αθώους και τους αδύναμους.

Η κοινωνία μας βέβαια αρνείται πεισματικά την ύπαρξη των κακών λύκων κάνοντας την στρουθοκάμηλο ...μα δυστηχως στο τέλος ο κακός λύκος τρώει και την στρουθοκάμηλο.

Με το να προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας πως η κοινωνία μας δεν είναι ζούγκλα και αγριότοπος αλλά κυριαρχεί η αγάπη, η ανεκτικότητα, η συμπερίληψη και άλλα τέτοια γλυκανάλατα, το μόνο που κάνουμε είναι να ταΐζουμε τον κακό λύκο με την παιδική μας αθωότητα που θέλει να πιστεύει πως όλα θα φτιάξουν και θα πάνε καλύτερα.

Οι πάντες βέβαια (εκτός των λύκων μάλλον) θέλουν μια καλύτερη κοινωνία, αλλά λίγοι κατανοούν πως αυτή δεν μπορεί να επιτευχθεί…τουλάχιστον με τον τρόπο που προσπαθούμε να την κάνουμε πιο καλή.

Δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως αποτύχαμε να κάνουμε τον θηρευτή λύκο έναν οικόσιτο σκυλάκι και πιστεύουμε πως δίνοντας του επιδόματα, προνόμια και παροχές αυτός θα πάψει να μας βλέπει σαν φαγητό ή σαν στόχο.

Ο λύκος όμως ξέρει και γελάει μαζί μας κάθε φορά που θα βγει για κυνήγι, κάθε φορά που βάζει στόχο το σπίτι μας ,την περιουσία μας, το αυτοκίνητο μας, την γριά μάνα μας ή τον γέρο πατέρα μας.

Ξέρει πως το κυνήγι του δεν θα βρει έντονη αντίσταση και πως δεν θα τιμωρηθεί για την πράξη του ή αν πιαστεί στο τέλος θα τον αφήσουν να γυρίσει στην άγρια ερημιά του ,ώστε να οργανωθεί ,μέχρι την επόμενη φορά.

Δεν τον απασχολεί το τι πιστεύουμε εμείς και μάλλον ξέρει πως ο τρόπος σκέψης και δράσης μας τον βολεύει στο έργο του.

Δεν μπήκαμε και εμείς βέβαια ποτέ στο μυαλό του λύκου μπας και  καταλάβουμε πως το αγρίμι σκέφτεται όταν μας βλέπει.

Προτάσσουμε τον ανθρωπισμό στην καταπολέμηση του λύκου ενώ ο λύκος δεν φαίνεται να νοιάζεται… γιατί πιά κατανόησε πως είμαστε αδύναμοι να τον πολεμήσουμε.

Ο λύκος μας τρομοκρατεί και εμείς φοβισμένοι τρέμουμε να τον αντιμετωπίσουμε γιατί δεν θέλουμε να μας πούνε σκληρούς ,μισάνθρωπους ή κάτι σχετικό.

Κλαίμε τα θύματα μας, περιμένουμε το πότε θα έρθει η σειρά μας και προσευχόμαστε να μην έρθει η στιγμή που ο λύκος θα μας βάλει στο στόχαστρο.

Οι άνθρωποι μάθαμε να γλύφουμε τις πληγές που μας προκαλούν οι κακοί λύκοι, ενώ αυτοί ευημερούν και μας χλευάζουν …αντί να είναι λουφαγμένοι.

Πλήρη αντιστροφή των κανόνων της ζούγκλας ..μα να με συγχωράτε, είπαμε πως η κοινωνία μας δεν είναι ζούγκλα μα πολύχρωμος πίνακας ζωγραφικής με όμορφο  τοπίο φύσης…πουουου κάααααπου εκεί στο βάθος υπάρχει και ένα άγριος και κακός λύκος…

Από την άλλη μην μου δίνεται και πολύ σημασία γιατί ίσως να είμαι επηρεασμένος από τα πολλά ντοκιμαντέρ που βλέπω στο national geographic … μπορεί  να μην υπάρχει βία στην κοινωνία μας σε όλα, μα όλα τα επίπεδα.

Ίσως να μην υπάρχουν κακοί λύκοι και όλοι εμείς να μην είμαστε τα θηράματα κάποιων.

Ίσως αυτά που δείχνουν κάθε μέρα τα δελτία ειδήσεων να μην καταδεικνύουν μια ζούγκλα αλλά έναν παράδεισο.

Ίσως να μας αρέσει να είμαστε θηράματα και  θύματα που αποδεχτήκαμε την θέση μας περιμένοντας στωικά την σειρά μας.

Ίσως να μας αρέσει να μας κλέβουν, να μας σκοτώνουν, να μας τρομοκρατούν και να αποποιηθήκαμε κάθε ανθρώπινη απόλαυση όπως μια βόλτα χωρίς να κοιτάς πίσω σου, να μην αλλάζεις πεζοδρόμιο όταν βλέπεις λύκους στο δικό σου, το να νιώθεις ασφάλεια γενικότερα.

Κακό είναι  το να βγαίνεις συχνά στο μπαλκόνι σου για να βλέπεις αν το μηχανάκι ή το αυτοκίνητο σου είναι στην θέση που το άφησες ή λείπει;

Ίσως να μας αρέσει αυτή η ανασφάλεια, αυτή η γενναία δόση κινδύνου, το να μην σε κλέψουν, μην σε βιάσουν, μην σε σκοτώσουν μην …μην …μην …ίσως έχει και αυτό το γούστο του βρε αδελφέ!

Τώρα θα μου πείτε πως σιγά μην κάτσουμε να μάθουμε εμείς από το πάθημα της κοκκινοσκουφίτσας…λογικό το βλέπω και εγώ, μεγάλοι άνθρωποι είμαστε με παραμύθια θα ασχολούμαστε;;;

Ας συμφωνήσουμε όλοι πως δεν υπάρχουν θηρευτές, θηράματα,  ζούγκλες, αγριότοποι, βίαιες κοινωνίες και κακοί λύκοι και ας απολαύσουμε τα Χριστούγεννα που έρχονται …ωχ συγνώμη για την απρέπεια μου, καλές διακοπές ήθελα να πω…και όλα καλά θα πάνε…κυρίως για τους λύκους…που πολύ αγαπάμε και μας αγαπάνε !!!

 ***Υστερόγραφο

Το παραπάνω  αλληγορικό (σχετικά) κείμενο δεν γράφτηκε με αφορμή το κύμα ανομίας που βιώνουμε, ούτε τους θανάτους τόσων ένστολων παληκαριών, ούτε γιατί η κοινωνία μας θυμίζει βούρκο, ούτε γιατί η ζούγκλα έχει πιο πολλούς κανόνες από ότι η κοινωνία μας …τελικά!!!