Γάμος ομόφυλων προσώπων και τεκνοθεσία

Αυτές τις μέρες έχει έλθει στην επικαιρότητα η πρόθεση της Κυβέρνησης, αλλά και μεγάλου τμήματος της αντιπολίτευσης  του Ελληνικού Κοινοβουλίου, για τη  θεσμοθέτηση ενός ιδιότυπου θεσμού.

 Πρόκειται για την θεσμοθέτηση και  αναγωγή ενός παρά φύση και κατά  καταπάτηση ιερών θεσμίων, δεσμού συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών ως ισότιμο  και ισοβαρή με εκείνο, του θεσμού  του Γάμου..

  Υποτίθεται πως επιθυμούν να ρυθμίσουν  και να περιβάλουν με νομιμότητα  τις σχέσεις  ομόφυλων ζευγαριών και την αναγνώριση των ανώμαλων αυτών σχέσεων με ταύτιση  με ένα θεσμό που  από αρχαιοτάτων χρόνων  είναι   καθιερωμένος, αναγνωρισμένος και  δοκιμασμένος από την ιστορία και τη ζωή, όπως είναι ο  ιερός θεσμός του Γάμου.

Όμως ο Γάμος όπως  τον έχει καθιερώσει και  αναγνωρίσει η ιστορία, η πολιτεία  αλλά και η Εκκλησία είναι  ο μόνιμος και σύνθετος δεσμός ανδρός και γυναικός  αποβλέπων στην ανάπτυξη του οικογενειακού κυττάρου δια της κοινής ζωής και της αμοιβαίας βοηθείας   με βασικό στόχο και σκοπό τη δημιουργία οικογένειας, για  τη συνέχεια  της ζωής με την παιδοποιία και την διαιώνιση των ανθρώπων και της κοινωνίας.  

 «Γάμος, κατά  το  Ρωμαίο Νομομαθή Μοδεστίνο    είναι: «ένωση ανδρός και γυναικός συγκλήρωση του βίου δια παντός, θείου τε και ανθρωπίνου δικαίου κοινωνία» ενώ από  τον Απόστολο των Εθνών Παύλο  χαρακτηρίζεται:«Μυστήριο  Μέγα».

Τα τελευταία χρόνια   η έννοια του γάμου έχει    υποστεί    νοηματικές και πραγματικές παρεκκλίσεις αφού  πλέον μιλάμε  για   πολιτικό γάμο,  αλλά και τελευταία  για σχέσεις  μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου.

 Το λάθος ξεκίνησε  από  την προσπάθεια   της πολιτείας να δώσει  τελετουργικό χαρακτήρα  του θεσμού, με  στον πολιτικό γάμο από τους κατά τόπους Δημάρχους. 

Θα πρέπει να γίνει  κατανοητό ότι  η όλη διαδικασία του πολιτικού  Γάμου   δεν είναι παρά μια  διαδικασία κατά την οποία οι ενδιαφερόμενοι υπογράφουν ενώπιον του Δημάρχου μια   κοινή δήλωση ετερόφυλων προσώπων,  και δηλώνουν δημόσια την   επιθυμία τους να  συμβιώσουν. 

   Η ρύθμιση των σχέσεων μεταξύ των συζύγων   καθορίζεται  από τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα  (άρθρα 1386-1416).

Η  υποβολή της  κοινής δήλωσης  ήταν και  παραμένει  για όλους υποχρεωτική και γίνονταν, προ της καθιερώσεως του πολιτικού γάμου, μετά τη σχετική ιερολογία.

 Μετά την καθιέρωση του πολιτικού γάμου  μπορεί κανείς να αρκεστεί   στην υποβολή της κοινής  δήλωσης, τα πιο πολλά  όμως  ζευγάρια δεν αρκούνται σ’ αυτή την πρακτική αλλά προχωρούν, μετά ταύτα και στην ιερολογία του μυστηρίου του Γάμου.

 Η δήλωση αυτή κατά την άποψή μας θα πρέπει να είναι υποχρεωτική για όλους τους πολίτες και μάλιστα  προ πάσης ιερολογίας.

 Άλλωστε η θρησκεία  και  το ιδεολογικό  πιστεύω  κάθε πολίτη είναι προσωπική-εσωτερική του υπόθεση και σε καμία περίπτωση δεν αφορά και δεν πρέπει να αφορά την πολιτεία,   και τα όργανά της.

Η αντιμετώπιση  κάθε  πολίτη  στην εφαρμογή των νόμων   πρέπει να είναι  ισότιμη ,  να μην επηρεάζεται  από   το θρήσκευμα, την πολιτική ιδεολογία και τις φιλοσοφικές  του  αντιλήψεις, ούτε  φυσικά  να παραβιάζονται  ανθρώπινα δικαιώματα.

Σήμερα υπάρχει επιθυμία και   επιδίωξη  προσώπων του ιδίου φύλου     να τους  αναγνωρισθεί νομοθετικά η  μεταξύ τους  σχέση με τέλεση «γάμου».

 Μάλιστα σε κάποια κράτη έχει  ήδη  θεσμοθετηθεί  ο  ιδιότυπος αυτός  γάμος .

 Το αίτημα διατυπώθηκε  πρόσφατα και στη χώρα μας  και προβάλλεται  η αναγκαιότητα  νομοθετικής ρύθμισης.

 Η  συμβίωση  όμως προσώπων  του ιδίου φύλου δεν  έχει κανένα στοιχείο από εκείνα που συγκροτούν το θεσμό του γάμου και της οικογένειας.

       Το σύμφωνο συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών  μπορεί να αποτελεί μέσο περιφρούρησης της επιθυμίας  τους ,κάτι για το οποίο δεν μπορεί να διαφωνεί κανείς, μια και  οι σεξουαλικές προτιμήσεις του κάθε πολίτη αποτελούν  αποκλειστικό και αναφαίρετο δικαίωμά του.

 Όμως  δεν μπορεί το σύμφωνο  αυτό να εξισωθεί με το θεσμό του Γάμου.

 Δεν μπορούμε ηθικά  να δεχτούμε  και   να εξομοιώσουμε   θεσμούς καταξιωμένους  στους αιώνες,     με παρεκκλίσεις  και φυσιολογικές καταστάσεις, με μη φυσιολογικές.

 Ακόμη είναι  περισσότερο   ατυχές  το αίτημα των   ενδιαφερομένων να αξιώνουν  δικαίωμα  και στην  υιοθεσία-τεκνοθεσία.. 

 Διαδηλώνουν  μ’ αυτή τους τη συμπεριφορά το  ανέφικτο  της  τεκνοποιίας κάτι που  ο Γάμος   σα θεσμός και σα μυστήριο έχει   κυρία  αποστολή.

Σε κάποιες   κοινωνίες που η σχέση αυτή έχει θεσμοθετηθεί,  μόνο ως φιλία μπορεί να λογιστεί.

 Η σχέση της φιλίας όμως  που έχει δοκιμασθεί στη διαδρομή της ιστορίας δεν έχει ανάγκη από μια    αντίστοιχη θεσμοθέτηση.

 Όσοι επιχειρούν να την στηρίξουν  με νομικά υποστυλώματα και με συμβατικές υποχρεώσεις δεν της  προσθέτουν τίποτα , απλώς την ποτίζουν με καχυποψία.

 Υπήρξε πάντα ο δεσμός φιλίας προσώπων του ιδίου ή και διαφορετικού φύλου χωρίς κανένας  απ’ αυτούς   να αξιώνει  , νομοθετικές ρυθμίσεις  για διασφάλιση  και κατοχύρωση της σχέσης  τους.

 Ανεξάρτητα από αυτό, θεωρούμε  αναγκαία σήμερα σε μια εποχή ακρως ωφελιμιστική,  τη θεσμοθέτηση της φιλίας ως ελεύθερης συμβίωσης και σχέσης .

     Δεν μπορούμε  όμως να διαστρέφουμε τη φύση, να ανατρέπουμε ανώδυνα και ατιμώρητα  τον κανόνα, της φυσικής εξέλιξης των πραγμάτων  και να διασύρουμε καταξιωμένους και παγιωμένους στη συνείδηση των λαών θεσμούς. 

    Ο νομοθέτης θα πρέπει να σεβαστεί την πίστη του καθενός, τον ιερό θεσμό του Γάμου, και παράλληλα το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού στην επιλογή  ερωτικού συντρόφου.  

     Δεν μπορούμε όμως να αναγάγουμε τις παρεκκλίσεις  σε κανόνα ούτε πολύ περισσότερο να ξευτελίζουμε  ένα θεσμό που δοκιμάσθηκε  και που συνεχίζει να αποτελεί το κύτταρο της οικογένειας, το Γάμο.

Παρά την έντονη προπαγάνδα υπέρ των Λ.Ο.Α.Τ.Κ.Ι. που ασκούν τα φιλικά προς κυβερνώντες  Μ.Μ.Ε., που ευθύνονται για την εν μέρει αλλοίωση του φρονήματος των Ορθοδόξων Ελλήνων, , απορρίπτει τόσο τον γάμο  όσο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών

Πέρα όμως από τα δημοσκοπικά και στατιστικά στοιχεία, είναι η ορθόδοξη συνείδηση της πλειονοψηφίας του ελληνικού λαού εκείνη που θα τιμωρήσει αυστηρά την μέχρι ύβρεως αλαζονεία όσων θα επιχειρήσουν      την  ευθεία ανατροπή του ιερού Ευαγγελίου.

Υπογραμμίζω τις λέξεις, για να γίνει κατανοητή από τους φίλους πολυτέκνους η αυθάδεια του δυσσεβούς εγχειρήματος.

Φτάνει να ανατρέξει κανείς στην προς Ρωμαίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου, που μιλάει για «βρομερές επιθυμίες» και «επαίσχυντα πάθη» μεταξύ ομόφυλων ανθρώπων, για να διαπιστώσει ποια ανατροπή του ιερού Ευαγγελίου επιχειρείται με το νομοθέτημα αυτό.

Ο ελληνικός λαός, ο οποίος σέβεται τη χριστιανική διδασκαλία,  δεν θα ανεχθεί τέτοιο ανοσιούργημα. . Ας μη επαναπαύονται οι προτιθεμενοι να νομοθετησουν στους επαίνους των μη Χριστιανών  του ελληνικού κοινοβουλίου. «Θεός ου μυκτηρίζεται».

Πρέπει η Κυβέρνηση καθώς και όσοι ταυτίζονται με την προσπάθεια αλλοιώσεως ενός θεσμού όπως ο θεσμός και το μυστήριο του Γάμου θα μας βρουν αντιμέτωπους και κάθετα αντίθετους.

Η Οικογένεια προστατεύεται από το ισχύον Σύνταγμα της χώρας μας και όσοι την  υπονομεύουν με νομοθετήματα  όπως η καθιέρωση του γάμου των ομόφυλων προσώπων θα μας βρουν κάθετα αντίθετους…