Ο Άρης Πατρών βράβευσε τον Νίκο Ντζάνη

Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Συλλόγου

Η διοίκηση του Αρη Πατρών, διά του Κυριάκου Μπαζάρογλου βράβευσε τον Νίκο Ντζάνη.

Η εκδήλωση έγινε πριν από την έναρξη του αγώνα με τη Νίκη Προαστείου στο Γήπεδο Προσφυγικών, για την προσφορά του στον Αρη Πατρών με τον οποίο αγωνίστηκε το διάστημα 1985-1988.

Συγκινητικές στιγμές!

ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΤΖΑΝΗ*

"Με ιδιαίτερη ικανοποίηση είδα ότι ο Άρης Πατρών τίμησε τον Νίκο Ντζάνη για την προσφορά του στο Πατραϊκό ποδόσφαιρο. Πολύ καλός ποδοσφαιριστής, προσέφερε πολλά στο Πατραϊκό ποδόσφαιρο και θα μπορούσε να είχε προσφέρει πολύ περισσότερα, γιατί είχε τις δυνατότητες. Όμως οι εποχές δεν ήταν εύκολες, ούτε οι συνθήκες και οι περιστάσεις και, κατά την γνώμη μου, αδικήθηκε. Σαν χαρακτήρας πολύ καλός και αγαπητός, τόσο στους συμπαίκτες όσο και στους αντιπάλους. Λάτρης της Παναχαϊκής και της Πάτρας και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό. Έτυχε, στα μέσα της δεκαετίας του 1970, να είμαστε συμπαίκτες στην εφηβική ομάδα της Παναχαϊκής και τον γνωρίζω από τότε. Το αναφέρω αυτό διότι ήθελα, έστω και αν δεν πήρα την άδεια του, να μιλήσω για ένα πολύ παλιό περιστατικό, χαρακτηριστικό της αγάπης του για την Παναχαϊκή. Ήταν Ιούνιος του 1977, η Παναχαϊκή έπαιζε στον Πειραιά με τον Ολυμπιακό. Η εφηβική ομάδα, πριν τον αγώνα των ΄΄μεγάλων΄΄, έχασε με 3-0 στο βοηθητικό του ΄΄Γ. Καραϊσκάκης΄΄, δεν πήγε καλά και ΄΄.... ποιος είδε τον Σπύρο Βουλγαράκη και δεν τον φοβήθηκε ...΄΄. Ακολούθησε η ήττα – βατερλώ της μεγάλης ομάδας από τον Ολυμπιακό με 9-1. Η μεγάλη αλλά και η εφηβική ομάδα επιστρέψαμε με το ίδιο πούλμαν στην Πάτρα. Σε όλη την διαδρομή το κλίμα ήταν πολύ βαρύ και κυριολεκτικά δεν ΄΄ακούστηκε άχνα΄΄. Ειδικά τα μέλη της εφηβικής ομάδας προσπαθούσαν να μην ενοχλήσουν και γι’ αυτό δεν μιλούσανε, περιμένοντας να τελειώσει το ταξίδι της επιστροφής χωρίς να ξεσπάσει καταιγίδα. Τελικά, όλοι διατηρήσαμε την ψυχραιμία μας, με εξαίρεση τον Νίκο Ντζάνη, ο οποίος, σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση, σχεδόν έβαλε τα κλάματα και αρκετοί προσπαθήσαμε να τον στηρίξουμε. Φυσικά, δεν χρειάζεται να πω εγώ, πόσο Παναχαϊκιώτης ήταν και είναι. Απλά να επισημάνω – κυρίως στους νεότερους, που δεν τον ξέρουν τόσο καλά – τα αυτονόητα, ότι δηλαδή και μπάλα ξέρει και ποδοσφαιρική κρίση έχει και την Παναχαϊκή την αγαπάει πραγματικά - άδολα. Επομένως, καλό είναι να τον ακούμε, η γνώμη του έχει αξία".

*Του Κώστα Σταμπολίτη