Πάτρα: Η Δημοτική Αρχή τίμησε τους αγωνιστές που εκδιώχθηκαν από τη χούντα

"Συμπληρώνονται σήμερα 57 χρόνια από το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου και η Δημοτική Αρχή, όπως κάθε χρόνο, τίμησε τους αγωνιστές  που φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και εξορίστηκαν κατά την διάρκεια της επτάχρονης στρατιωτικής δικτατορίας" αναφέρει ο Δήμος Πατρέων.

Και συνεχίζει: Η Αντιδήμαρχος Παιδείας και Αυτεπιστασίας του Δήμου Πατρέων, Κατερίνα Σίμου, κατέθεσε στεφάνια στις μαρμάρινες πλάκες – μνημεία, που έχουν τοποθετηθεί από το Δήμο, στα δύο σχολεία, προς τιμή των αγωνιστών του αντιδικτατορικού αγώνα, στο σχολείο της Αγίας Σοφίας (26ο Δημοτικό) και στο σχολικό συγκρότημα της Δροσιάς (15ο και 17ο Δημοτικό). Η κατάθεση των στεφανιών έγινε παρουσία της Διευθύντριας του 26ου Δημοτικού Σχολείου, Σωτηρίας Τάγιου, και του Γιώργου Παπαδόπουλου και Θεώνης Αλεξανδροπούλου, Προέδρου και Γραμματέως αντίστοιχα, του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου, του Διευθυντή του 15ου Δημοτικού Σχολείου, Ιωάννη Αντωνίου και της Μαρίας Μασμανίδη, από το Κεντρικό Διαμέρισμα.

 Σε δήλωσή της η Αντιδήμαρχος, ανέφερε τα εξής: «Συμπληρώνονται σήμερα 57 χρόνια από το μαύρο ξημέρωμα της 21ης Απρίλη του 1967 και την επιβολή της δικτατορίας με το λαό μας να έρχεται αντιμέτωπος με ένα άλλο προσωπείο της αστικής εξουσίας, με εγκληματικά αποτελέσματα εις βάρος του και με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να παίζουν ενεργό ρόλο.

Σήμερα τιμάμε όλους αυτούς τους αγωνιστές που ήδη από το χάραμα της 21ης Απρίλη, αλλά και ολόκληρη την επταετία, βρέθηκαν φυλακισμένοι, σε τόπους βασανιστηρίων και εξορίας που στήθηκαν μέσα σε λίγες ώρες για να σταματήσουν την όποια αντίσταση. Σε τέτοιους χώρους μετατράπηκαν τα σχολεία της Αγίας Σοφίας και της Δροσιάς, στα οποία οδηγήθηκαν εκατοντάδες αγωνιστές με το πολιτικό σύστημα να προσπαθεί να πνίξει τις λαϊκές φωνές που αντιστέκονταν.

Οι εργαζόμενοι, η νεολαία και ο ελληνικός λαός, παρά το βαρύ τίμημα που πλήρωσε, ακόμα και με την ίδια του τη ζωή στάθηκε παλικαρίσια απέναντι στη βία και την καταστολή, στην κατάργηση των συνδικαλιστικών και πολιτικών ελευθεριών του, δυναμώνοντας την αντιδικτατορική πάλη μέχρι τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και την πτώση της χούντας.

Το ίδιο κάνει και σήμερα το εργατικό-λαϊκό κίνημα κόντρα στην αντιλαϊκή πραγματικότητα που βιώνει, κόντρα στα καθημερινά εγκλήματα σε βάρος του λαού μας και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, με την ενεργή εμπλοκή της χώρας μας, που είναι σε εξέλιξη στην περιοχή.

Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά σε όσους αγωνίστηκαν, αγωνίζονται και θα συνεχίσουν να διεκδικούν να ζουν καλύτερα και όχι με αλά καρτ ελευθερίες, με τη βεβαιότητα πως θα έρθουν μέρες πιο φωτεινές χωρίς πολέμους, φτώχεια και εκμετάλλευση».