Πάτρα: Μπήκαμε στον ξενώνα για ογκολογικούς ασθενείς- Συναντήσαμε τον Παναγιώτη, την Αγορίτσα και την πρόεδρο Τασία Μανωλοπούλου

Εκεί συναντήσαμε τον κ. Παναγιώτη από την Ζάκυνθο. Οι ώρες θεραπείες του συμπίπτουν με άλλης ασθενούς του ξενώνα κι έτσι παίρνουν μαζί το δρόμο για το νοσοκομείο του Ρίου. «Οι άνθρωποι εδώ είναι εξυπηρετικοί και πάντα χαρούμενοι. Περάσαμε όμορφα μαζί με τους υπόλοιπους ασθενείς αυτό το διάστημα. Κάνω θεραπεία εδώ και ένα μήνα. Έμαθα από το νοσοκομείο ότι υπάρχει ο ξενώνας, όμως δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα είναι ένας τόσο ωραίος χώρος» μας λέει και ελπίζει η περιπέτεια της υγείας του να τελειώσει σύντομα.

Μιλήσαμε και με την κυρία Αγορίτσα από την Καρδίτσα που μένει στον ξενώνα εδώ και δύο μήνες.  Πλέον ολοκληρώνει τις θεραπείες της. «Ο γιος μου με παίρνει κάθε Παρασκευή και μετά με επιστρέφει. Δεν ήταν άσχημη η διαμονή εδώ. Όμορφα ήταν. Καθόμασταν εδώ μαζί, κάναμε αστεία, κανένα καλαμπούρι» μας λέει αναμένοντας πλέον να επιστρέψει στο σπίτι της.

«Ερχόμενη εδώ κατέγραψα τα προβλήματα, τα δεδομένα, το τι συμβαίνει σε ανθρώπινο δυναμικό αλλά και υλικοτεχνική υποδομή και τον τρόπο λειτουργίας. Όλα αυτά, μαζί με το διοικητικό συμβούλιο και την στήριξη του Περιφερειάρχη. Πρόκειται άλλωστε για ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου που χρηματοδοτείται από την Περιφέρεια και σαφώς η πολιτική βούληση παίζει το  δικό της ρόλο» λέει στην αρχή της συζήτησής μας η Τασία Μανωλοπούλου . 

Ποια ήταν τα δεδομένα που καταγράψατε;  

Είδα ανθρώπους που έχουν όλη την καλή διάθεση να προσφέρουν και που ίσως αναμένουν και τον νέο αέρα, την φρέσκια ιδέα για να προχωρήσουν και να προσφέρουν ακόμα περισσότερα. Η υποδομή υπάρχει, το κτίριο είναι θαυμάσιο. Όποιες βλάβες έχει είναι λογικές για την ηλικία του. Είναι μεγάλο κι έχει και μία δυναμική, έχει την δυνατότητα να υποστηρίξει και άλλα πράγματα. Θα μπορούσαμε δηλαδή για παράδειγμα να διευρύνουμε τις ομάδες των ωφελούμενων. 

Μέχρι τώρα για ποιους ανοίγει η πόρτα του κτιρίου;

Από τότε που λειτούργησε το κτίριο είναι ένας ογκολογικός ξενώνας, ξενώνας φιλοξενίας ογκολογικών ασθενών. Ιδρύθηκε για να εξυπηρετεί τους ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονται σε θεραπεία για τον καρκίνο, είτε ακτινοθεραπεία είτε χημειοθεραπεία και έρχονται από άλλα μέρη, εκτός Πατρών. Οι θεραπείες αυτές έχουν μία συνέχεια και είναι δύσκολο αυτοί οι άνθρωποι να γυρίζουν στο σπίτι τους ή να μένουν σε ξενοδοχείο καθώς κοστίζει. Μέχρι σήμερα λοιπόν ο ξενώνας παρέχει φιλοξενία, στέγη και σίτιση σε ογκολογικούς ασθενείς δωρεάν ενώ για τους συνοδούς τους έχει οριστεί μία συμβολική οικονομική συμμετοχή των 10 ευρώ την ημέρα.

Όμως υπάρχουν πολλές ιδέες για το πώς να αξιοποιηθεί περαιτέρω το κτίριο είτε σε ευρύτερη ομάδα ωφελούμενων αλλά και σε άλλα πράγματα. Υπάρχει και ένα αναξιοποίητο υπόγειο.

Από ποια μέρη έρχονται οι άνθρωποι που φιλοξενούνται εδώ;

Το νοσοκομείο του Ρίου και το νοσοκομείου του Αγίου Ανδρέα έχουν πολύ καλούς γιατρούς με ασθενείς που έρχονται από πολλά μέρη και νομούς της Δυτικής Ελλάδας. Ο ξενώνας δεν φιλοξενεί παιδιά, από εκεί και πέρα μένουν εδώ άνθρωποι όλων των ηλικιών, και νεαροί αλλά και μεγαλύτεροι.

Πώς μπορεί ένας ογκολογικός ασθενής να μένει εδώ; Ποια είναι η διαδικασία;

Με ένα απλό παραπεμπτικό από τον γιατρό του. Δεν υπάρχει κάποιο άλλο κριτήριο, τουλάχιστον όσο δεν υπάρχει πληρότητα. Αν υπάρξει θα πρέπει να υπάρξουν ίσως κάποια εισοδηματικά κριτήρια, μέχρι τώρα όμως δεν έχουμε αρνηθεί φιλοξενία. Από την στιγμή που υπάρχουν κενά κρεβάτια θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν και άνθρωποι με άλλα προβλήματα υγείας που υποβάλλονται σε άλλες θεραπείες.

Εδώ δεν έρχονται μόνο επειδή δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το οικονομικό κόστος μιας διαμονής και της στέγης. Έρχονται και για ψυχολογικούς λόγους, βρίσκουν μία παρέα. Αυτοί οι άνθρωποι ξέρουν ότι περνούν το ίδιο πράγμα και ανοίγονται περισσότερο μεταξύ τους.

Ποιοι άλλοι θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν;

Κάτι που μελετάμε και θα είναι χρήσιμο, πάντα με προτεραιότητα τους ογκολογικούς ασθενείς, είναι η φιλοξενία συγγενών ανθρώπων που είναι στην εντατική. Μπαίνουν στο επισκεπτήριο για μισή ώρα και όλες τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας είναι σε μια ξένη πόλη μόνοι τους. Θα μπορούσαν λοιπόν με τα 10 ευρώ του συνοδού να φιλοξενούνται στην «Ελπίδα». Τα κρεβάτια της εντατικής άλλωστε είναι συγκεκριμένα, δεν είναι μία μεγάλη ομάδα ατόμων οπότε είναι εφικτό.

Τι προσωπικό υπάρχει;

Εκτός από τους διοικητικούς, υπάρχουν ψυχολόγος, κοινωνική λειτουργός, νοσηλευτές. ‘Έρχεται συνεργείο καθαριότητας, ένας οδηγός ταξί μεταφέρει το φαγητό που έρχεται από το Πανεπιστήμιο Πατρών και όταν είναι κλειστό από το νοσοκομείο του Ρίου. Το πρωινό όλα τα χρόνια παρέχεται δωρεάν από το Εντελβάις. Το βράδυ υπάρχει και φύλακας. Πριν τον κορωνοϊό υπήρχαν και εθελοντές που βοηθούσαν τα απογεύματα. Θα προσπαθήσουμε να έχουμε ξανά την παρουσία τους. 

Επίσης τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, που κάνουν το καλύτερο δυνατό αμισθί, βρέθηκαν μαζί με τους φιλοξενούμενους σε μία εκδήλωση από ογκολογικούς φορείς στο Νότιο Πάρκο. Χάρηκαν πολύ με αυτή την βόλτα. Θα θέλαμε να κάνουμε τέτοιες εξορμήσεις όμως δεν είναι εύκολο.

Ποιοι άλλοι αποτελούν το διοικητικό συμβούλιο;

Αντιπρόεδρος είναι η Αγγελική Κολλυροπουλου ενώ μέλη είναι η Άννα Μαρία Ρογδάκη, ο Άγγελος Κούτρας, η Ευρωπία Συναδινού, ο Γιώργος Κολλιόπουλος και η Άννυ Νικολόπουλου.

Πώς καλύπτονται οι οικονομικές ανάγκες του ξενώνα;

Σημαντική πηγή εσόδων για να καλυφθεί ό,τι δεν μπορεί να καλύψει η χρηματοδότηση είναι οι δωρεές και σε είδος. Για παράδειγμα, μία συνοδός ωφελούμενου θέλησε να δωρίσει  να ποσό και είπαμε ότι χρειαζόμαστε έξι τηλεοράσεις. Προτείναμε να τΙς αγοράσει απευθείας, έτσι κι έγινε.

Τι γίνεται τα Σαββατοκύριακα ;

Ένα παράπονο των ωφελούμενων είναι ότι δεν λειτουργεί ο ξενώνας το Σαββατοκύριακο. Εν υπάρχει δυνατότητα να καλυφθεί και αυτό οπότε μέλημα μας είναι να εξασφαλίσουμε πόρους για να έχουμε κόσμο έστω και μέσω χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων και πρακτικών.

Πώς είναι η επαφή σας με τους ωφελούμενους;

Όλοι είναι ιδιαίτερα φιλικοί και κοινωνικοί, φυσικά υπάρχουν κι εκείνοι που απομονώνονται, όμως έχουμε κατανόηση για όλους. Κατά βάση γίνονται μια παρέα όμως.

Πού αλλού προσβλέπετε για την καλή πορεία του ξενώνα;

 Σκοπός πλέον είναι να υπάρξει μια εξωστρέφεια, να μάθει ο κόσμος την ύπαρξη του ξενώνα για να ξέρει ότι μπορεί να φιλοξενηθεί αν το χρειαστεί. για να καμαρώνει και να προσφέρει ό,τι μπορεί.  Ο καρκίνος δεν κάνει διακρίσεις, δεν ξεχωρίζει ηλικίες, μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο

Φωτογραφίες: Δημήτρης Χριστοδουλόπουλος 

Ειδήσεις Τώρα

Μάτι: Στις 8 Ιουλίου η δευτεροβάθμια δίκη - Και οι 21 κατηγορούμενοι ξανά στο εδώλιο

Ένα «Μπουλούκι» για ευρωπαϊκό βραβείο! Ο Πατρινός αρχιτέκτονας Γρηγόρης Κουτρόπουλος, εκ των ιδρυτών της ομάδας μιλά στο thebest.gr

Πανελλήνιες 2024: Περίμενε την κοπέλα του με ένα τριαντάφυλλο