Μουσικό Σχολείο Πάτρας: Στις 18 Ιουνίου η γιορτή για το τέλος της σχολικής χρονιάς

Η 33η χρονιά λειτουργίας του Μουσικού Σχολείου Πάτρας, κλείνει με μουσικές και χαρά.

Μια χρονιά που ο Σύλλογός μας προσπάθησε να αυξήσει τη συμμετοχικότητά του στις δράσεις του Σχολείου. Δίπλα στα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς μας. Με αυξημένη συμμετοχή στις συνελεύσεις και στις παρεμβάσεις μας από τους γονείς που δίνουν το παράδειγμα.

Μια χρονιά, που μετά από τέσσερα χρόνια πανδημικού σιωπητηρίου, λειτούργησε -σε ένα βαθμό- όπως θα έπρεπε: με εξωστρέφεια και αισιοδοξία.

Όχι γιατί μεταφερθήκαμε σε νέο σύγχρονο κτήριο. Αυτό αργεί. Και μέχρι τότε, θα πρέπει (;) να συμβιβαστούμε με το ότι τα παιδιά μας και οι εκπαιδευτικοί θα στοιβάζονται σε ακατάλληλους οικίσκους, ωσάν σεισμόπληκτοι.

Όχι γιατί αποκτήσαμε βιβλία μουσικής. Αυτό δε φαίνεται να είναι από τις προτεραιότητες της Πολιτείας. Βολεύει να πληρώνουμε τα συγγράμματα και τις φωτοτυπίες!! Όπως και να αγοράζουμε -ή να απευθυνόμαστε σε χορηγούς- μουσικά όργανα, μιας και «δεν υπάρχουν» κονδύλια για την αγορά και τη συντήρηση!! Μην ξεχνάμε ότι διανύσαμε τη χρονιά που μέριμνά της ήταν η δημιουργία ιδιωτικών Πανεπιστημίων -παρά και ενάντια στο Σύνταγμα- προς όφελος των γόνων των εχόντων.

Όχι γιατί όλα λειτούργησαν ρολόι, όπως διατείνεται το Υπουργείο Παιδείας. Που σπεύδει να μπει στην ψηφιακή εποχή, φορτώνοντας με απίστευτη γραφειοκρατία τους εκπαιδευτικούς μπροστά στην ασφυκτική διαδικασία της αξιολόγησης. Χωρίς καμιά μέριμνα γραμματειακής υποστήριξης. Χωρίς σχολικούς φύλακες και επιστάτες. Με «α λα καρτ» κοινωνική στήριξη των ευάλωτων. Με πετσοκομμένη καθαριότητα. Με εμπειροτέχνες καθηγητές που ξεκίνησαν να διδάσκουν το Δεκέμβρη του ’23 (το ίδιο που θα γίνει και την επόμενη χρονιά, μιας και δεν έχει ξεκινήσει ακόμα η διαδικασία για την πρόσληψή τους).

Όχι γιατί τα παιδιά μας βίωσαν ένα ασφαλές περιβάλλον. Με τη μεγάλη πλειοψηφία των γονέων και κηδεμόνων να τα βάζει με το τέρας της ακρίβειας και της οικονομικής ανασφάλειας. Με έξαρση των περιστατικών βίας και ψυχολογικής πίεσης που ακολουθούν τέτοιες περιόδους.

Όχι γιατί ο Σύλλογος Γονέων απέφυγε το ρόλο του -δυστυχώς απαραίτητου- «κουμπαρά» για το σχολείο. Τη στιγμή που η Κυβέρνηση απεργάζεται την κατάργηση των Σχολικών Επιτροπών προκειμένου να μειώσει κι άλλο τις επιχορηγήσεις των Δήμων για τα σχολεία.

Θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε πολλά που μας πλήγωσαν, που μας κλόνισαν, που επηρέασαν αρνητικά τα παιδιά μας και το σχολικό περιβάλλον εν γένει....

Δίπλα μας, στη Γάζα, τα παιδιά δεν πάνε σχολείο. Διψούν, πεινούν, εξοντώνονται καθημερινά. Στην Ουκρανία χάνεται μια γενιά. Στα άλλα μέτωπα των πολέμων που σοβούν (Συρία, Υεμένη, Κονγκό, Μάλι, Μιανμάρ) και που μέλλονται για να ’ρθουν και πρέπει να μας βρουν ομόθυμα απέναντι, βλέπουμε -και θα δούμε- σκηνές που κάνουν να μακαρίζουμε την τύχη μας γιατί ακόμα απολαμβάνουμε την ειρήνη.

Παρ’ όλα αυτά κι επειδή η ζωή οφείλει να συνεχίζεται, το σχολείο μας ανταποκρίθηκε σε πολλά καινούργια -ας το πούμε- καθήκοντα:

Αρχίσανε τα όργανα να βαράνε: Χριστουγεννιάτικη γιορτή, Κυριακάτικα πρωινά, παραστάσεις, μεγάλη Συναυλία, συνεργασίες και ταξίδια σε άλλες πόλεις. Άνοιξαν οι ορίζοντες που είχαν «κλείσει» την περίοδο της πανδημίας.

Το Σχολείο μας, με την επιμονή των εκπαιδευτικών και της διεύθυνσης, ανανεώνει τον εξοπλισμό του με το μόνο τρόπο που έχει απομείνει: τις κλήσεις για αλληλεγγύη από πολίτες και φορείς.

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων στάθηκε δίπλα στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές. Στηρίξαμε έμπρακτα όλες τις εξωστρεφείς δράσεις και παραστάσεις (μέχρι και ηθοποιοί γίναμε). Συμβάλλαμε στην ανανέωση του μουσικού εξοπλισμού. Διεκδικήσαμε τα αυτονόητα από το Δήμο, την Περιφέρεια και άλλους. Προφανώς, μένουν πολλά μπροστά μας.

Με την Πανελλήνια Ένωση Γονέων Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων, τις κατά τόπους Ενώσεις και Συλλόγους Γονέων, τις Μαθητικές Κοινότητες και τις Ενώσεις των Εκπαιδευτικών να παλέψουμε για το αγαθό της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας. Για την πραγματική αναβάθμιση του Μουσικού Σχολείου. Ένα σχολείο που βγάζει ήρεμα και δημιουργικά παιδιά.

Καλούμε τους γονείς και κηδεμόνες, τους μαθητές, τους απόφοιτους, τους φίλους του Μουσικού Σχολείου Πάτρας, να συμμετάσχουν στη γιορτή μας. 

Μια Μουσικοχορευτική βραδιά την Τρίτη 18 Ιουνίου στις 9.00 μ.μ. στον προαύλιο χώρο του σχολείου στην Εγλυκάδα με το παραδοσιακό ορχηστρικό - χορωδιακό σύνολο του Μουσικού Σχολείου Πάτρας και το χορευτικό του Σουλίου Πατρών, με θέμα «ΧΙΟΣ - ΝΑΞΟΣ - ΙΚΑΡΙΑ - ΚΡΗΤΗ». 

Μετά το τέλος της εκδήλωσης τρίωρο γλέντι για χορό με τους ΚΑΘ' ΗΜΑΣ.

Στο χώρο του Σχολείου θα υπάρχει παζάρι με χειροποίητα αντικείμενα (DVD από εκδηλώσεις του σχολείου μας, κοσμήματα, κεριά, σαπούνια κ.λπ.) και λαχειοφόρος με πλούσια δώρα. Τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν θα διατεθούν για τη διαμόρφωση του χώρου που θα στεγάσει το στούντιο ηχογράφησης του σχολείου μας. 

Τη γιορτή την αφιερώνουμε στα παιδιά του πολέμου -ιδίως της Παλαιστίνης- και ενώνουμε τις φωνές μας με όλους τους φιλειρηνικούς πολίτες που απαιτούν να παύσουν οι εχθροπραξίες και οι σφαγές. 

 Καλή η νέα Σχολική Χρονιά που θα ’ρθει...

Για το ΔΣ: 

Τάσος Γιακουμής, Πρόεδρος

Μάνια Ασημακοπούλου, Αντιπρόεδρος 

Ειρήνη Μελιτζάνη, Γενική Γραμματέας

Κωνστάντζα Φωτοπούλου, Ειδική Γραμματέας

Ελευθερία Τσακουμάκη και Χρύσα Κώη, Μέλη