Συμπληρώθηκαν 90 χρόνια από τη γέννηση του σκηνοθέτη Σίντνει Πόλακ

Ο μεγάλος αυτός Αμερικανός σκηνοθέτης τιμήθηκε με το Όσκαρ καλύτερης ταινίας στην απονομή του 1986 για το φιλμ "Πέρα από την Αφρική"

Από τις λιγοστές περιπτώσεις σημαντικών σκηνοθετών, που για κάποιο λόγο δεν απέκτησε ποτέ την αίγλη που του έπρεπε, δεν μπήκε στον κατάλογο των μεγάλων σκηνοθετών, παρότι ήταν παραγωγικότατος, αγαπούσε τους ηθοποιούς, ήξερε να παίρνει το καλύτερο από τους σταρ και έκανε πολλές εξαιρετικές ταινίες, από τις οποίες ορισμένες δικαίως χαρακτηρίζονται κλασικές. Ο λόγος για τον αξέχαστο και πάντα χαλαρό και οικείο, λόγω της συμμετοχής του & ως ηθοποιού σε αρκετές ταινίες, Σίντνεϊ Πόλακ - Sydney Pollack, από τις αξιοσέβαστες προσωπικότητες του Χόλιγουντ.

Όπως αναφέρει άρθρο του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, ο Πόλακ, υπήρξε ένας σκηνοθέτης που είχε στέρεη και διεισδυτική αφηγηματική ικανότητα, με πολλές ευδιάκριτες καλλιτεχνικές αποχρώσεις στο έργο του, και πάντα παρέδιδε αξιόλογες δουλειές, ενώ τις περισσότερες φορές έφτανε μέχρι και τα Όσκαρ με τις ταινίες του να κερδίζουν και τις καρδιές του κοινού. Ο Σίντνεϊ Πόλακ, από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες των 70ς και 80ς, είχε πέραση στο ευρύτερο κοινό, ίσως κάτι που δεν του συγχωρούσε το «φεστιβαλικό σύστημα», παρότι στεκόταν σταθερά απέναντι στις καθεστωτικές λογικές και τις συντηρητικές αμερικάνικες πολιτικές. Με διαπεραστικό χιούμορ και ιδιαιτέρως αρρενωπή αφήγηση και συνάμα εχθρός της ανδρικής τοξικότητας, ο Πόλακ θα δημιουργήσει ένα ανδρικό κινηματογραφικό χαρακτήρα, ασυμβίβαστο, ρομαντικό, γοητευτικό, που στο τέλος έφευγε από την οθόνη ηττημένος, έχοντας ως πρότυπο μοντέλο τον σταρ Ρόμπερτ Ρέντφορντ, στενό του φίλο, ο οποίος πρωταγωνίστησε σε τουλάχιστον 7 ταινίες με την υπογραφή του Πόλακ.

Την 1η Ιουλίου, συμπληρώνονται 90 χρόνια από τη γέννηση του Σίντνει Πόλακ (είχε γεννηθεί στην Ιντιάνα των ΗΠΑ) που πέθανε σχετικά πρόωρα, σε ηλικία 73 ετών, πριν 16 χρόνια, στις 26 Μαΐου του 2008, αφήνοντας πίσω του ως παρακαταθήκη, σπουδαίες & αξέχαστες ταινίες, όπως το «Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν» παραγωγής του 1969 με την Τζέιν Φόντα και τον Τζιγκ Γιανγκ, «Τα Καλύτερά μας χρόνια» του 1973 με την Μπάρμπρα Στρέιζαντ και τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, «Οι Τρεις μέρες του κόνδορα» επίσης με τον Ρέντφορντ και την Φέι Νταναγουέι, το ρομαντικό έπος «Πέρα από την Αφρική» που γυρίστηκε στην Κένυα το 1985 και κέρδισε 7 Όσκαρ, ανάμεσα τους της καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας και μουσικής, το «Μυστική Οργάνωση Γιακούζα» το '74 με τον Ρόμπερτ Μίτσαμ, «Ο Ηλεκτρικός Καβαλάρης» με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ και την Τζέιν Φόντα το 1979, το «Χωρίς Δόλο» του 1981 με τον Πολ Νιούμαν και την Σάλι Φιλντ, τη «Φίρμα» με τον Τομ Κρουζ το 1993 και φυσικά την «Τούτσι» με τον υπέροχο και σαρωτικό Ντάστιν Χόφμαν και την Τζέσικα Λανγκ το 1982.

Αξίζει να αναφέρουμε πως σε ανάρτηση πριν 3 μέρες στο www.goldderby.com όπου αξιολογούνται οι 20 καλύτερες ταινίες του Πόλακ ως σκηνοθέτη, την 1η θέση καταλαμβάνει η «Τούτσι» και ακολουθεί στη 2η θέση το «THEY SHOOT HORSES, DON’T THEY?» του 1969 και στην 3η θέση το αγωνιώδες θρίλερ με πολιτικές αποχρώσεις «Τρεις Μέρες του Κόνδορα».

ΣΙΝΕΜΑ

/ 20/06/2024, 08:20

Μαρτάτος Tάκης

Ο "Ιερεμίας Τζόνσον" θεωρείται από τους φαν, η καλύτερη ταινία με ήρωα έναν ορεσίβιο

Το κοινό αγάπησε τον Πόλακ και ως ηθοποιό μέσα από τις εμφανίσεις του ως καρατερίστα σε κάποιες σημαντικές ταινίες, με πιο χαρακτηριστικές εκείνες στα φιλμ «Μάτια Ερμητικά Κλειστά» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ το 1999, "Changing Lanes - Σε Αντίθετο ρεύμα" σε σκηνοθεσία Ρότζερ Μισέλ το 2002 και «Παντρεμένα Ζευγάρια» του Γούντι Άλεν το 1992. Σκηνοθέτησε συνολικά 21 ταινίες, έκανε την παραγωγή σε 47 και έπαιξε 32 ρόλους ως ηθοποιός σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές.

Με ένα φορτηγό

Ο Πόλακ γεννήθηκε το 1934 στο Λαφαγιέτ της Ιντιάνα, από οικογένεια Εβραίων μεταναστών, από τη Ρεβέκα και τον Ντέιβιντ, έναν ημιεπαγγελματία πυγμάχο και φαρμακοποιό. Οι γονείς του θα χωρίσουν όταν ήταν ακόμη μικρός, ενώ η μητέρα του υπέφερε από αλκοολισμό και ψυχολογικά προβλήματα και πέθανε σε ηλικία μόλις 37 χρόνων, όταν ο Πόλακ ήταν 16 χρόνων. Παρά τα σχέδιά του για να μπει στην Ιατρική σχολή, ο Πολακ θα φύγει από την Ιντιάνα για τη Νέα Υόρκη στα 17 του, μέσα σε ένα φορτηγό ξυλείας. Μετά το τέλος της στρατιωτικής του θητείας, θα λάβει πρόσκληση από τον Μάισνερ για να γίνει βοηθός του, αλλά οι άνθρωποι που τον επηρέασαν καθοριστικά για να ασχοληθεί με τον χώρο του θεάματος ήταν ο σπουδαίος Τζον Φρανκεχάιμερ, που τον έφερε στο Λος Άντζελες ως νεαρό ηθοποιό και ο ηθοποιός Μπαρτ Λάνκαστερ, που στην ταινία του πρώτου «Άγρια Νιάτα», τον έπεισε ότι έπρεπε να κάνει το βήμα προς τη σκηνοθεσία. Με τον Λάνκαστερ συνεργάστηκε ο Πόλακ στις ταινίες "CASTLE KEEP" το 1969 και "THE SCALPHUNTERS" το 1968.

Ο Πόλακ, θα μπει πρώτα στα τηλεοπτικά πλατό, σκηνοθετώντας ένα επεισόδιο του «The Twilight Zone» και κάποια επεισόδια του «Φυγά» και της «Ώρας του Άλφρεντ Χίτσκοκ». Θα ακολουθήσει το άλμα στον κινηματογράφο, με ταινίες που τράβηξαν το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ το ντεμπούτο του το έκανε με το δραματικό φιλμ «The Slender Thread», με πρωταγωνιστή τον αξέχαστο Σίντνει Πουατιέ το 1965.

Η συνύπαρξη και φιλία με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ

Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία θα έρθει με το συνταρακτικό δράμα «Σκοτώνουν τα Άλογα Όταν Γεράσουν», δίνοντας στην Τζέιν Φόντα την ευκαιρία να κάνει έναν αξιομνημόνευτο ρόλο και ο ίδιος να είναι υποψήφιος για πρώτη φορά με το Όσκαρ σκηνοθεσίας. Τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, με τον οποίο είχε αναπτύξει μία μακρά φιλία από τις αρχές της δεκαετίας του ‘60 (πρωτοσυναντήθηκαν ως ηθοποιοί στην πολεμική ταινία του 1962, "War Hunt"), θα συναντήσει καλλιτεχνικά το 1966 στην ταινία "This Property is Condemned" όπου τον σκηνοθέτησε στο πλάι της σταρ Νάταλι Γουντ και κυρίως στις αρχές της δεκαετίας του ‘70, όταν θα τον σκηνοθετήσει στο θαυμάσιο, υπαρξιακό γουέστερν «Ιερεμίας Τζόνσον, ο αλύγιστος» το 1972 και τον επόμενο χρόνο στο κλασικό αισθηματικό δράμα και αρκούντως πολιτικό «Τα Καλύτερα μας Χρόνια», αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την συμπρωταγωνίστριά του Μπάρμπαρα Στρέιζαντ, η οποία προτάθηκε για το Όσκαρ καλύτερου α' γυναικείου ρόλου.

Αμέσως μετά, θα γυρίσει το δυνατό θρίλερ «Μυστική Οργάνωση Γιακούζα», με τον Ρόμπερτ Μίτσαμ, θα ξανασκηνοθετήσει τον Ρέντφορντ στις "Τρεις Μέρες του Κόνδορα" και το 1979 θα έρθει η ώρα του «Ηλεκτρικού Καβαλάρη - The Electric Horseman», μία ιδιαίτερη ταινία για την αμερικάνικη παρακμή και τη φυγή προς την παρθένα φύση, με πολλά οικολογικά μηνύματα, ενώνοντας τον Ρέντφορντ με την Τζέιν Φόντα, οι οποίοι είχαν ξαναπαίξει στο παρελθόν μαζί στο σινεμά.

Με τον Ρέντφορντ συνεργάστηκαν και στην μεγάλη εμπορική επιτυχία του Πόλακ και συνάμα και καλλιτεχνική, "Πέρα από την Αφρική" όπου ο Ρέντφορντ έπλασε ένα ιδανικό ζευγάρι με την Μέριλ Στριπ, και το 1990 στην "Αβάνα" που ωστόσο δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία και σήμανε το τέλος της καλλιτεχνικής συνεργασίας των Πόλακ - Ρέντφορντ.

Οι Τρεις Μέρες του Κόνδορα

Το 1975 ήταν η χρονιά του θαυμάσιου κατασκοπικού - και πολιτικού - θρίλερ «Οι Τρεις Μέρες του Κόνδορα», μιας εμβληματικής ταινίας του είδους που θεωρείται πλέον κλασική, με τον Ρέντφορντ να κερδίζει τις εντυπώσεις, έχοντας δίπλα του την υπέροχη Φέι Ντάναγουεϊ. Ένα φιλμ με πολιτικές προεκτάσεις για τον ρόλο των αμερικάνικων μυστικών υπηρεσιών και τις παρεμβάσεις τους στην προσωπική ζωή των ανθρώπων.

Επιτέλους Όσκαρ

Τη δεκαετία του ‘80 θα γευτεί τη δόξα, καθώς το 1982 θα παραδώσει την τεράστια επιτυχία «Τούτσι», παρά τους θρυλικούς καυγάδες του με τον Ντάστιν Χόφμαν. Εμπορικός θρίαμβος και δέκα (10) υποψηφιότητες Όσκαρ, θα καταστήσουν τον Πόλακ ως ένα από τα πιο εμπορικά ονόματα του Χόλιγουντ. Το 1985 θα είναι η ώρα της δικαίωσης, καθώς θα είναι η χρονιά του «Πέρα από την Αφρική - Out of Africa», των 11 υποψηφιοτήτων για Όσκαρ και των επτά (7) κατακτήσεων και ανάμεσά τους εκείνων της καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας. Ο Πόλακ θα αφηγηθεί, όπως εκείνος ήξερε, ένα ρομαντικό δράμα βασισμένο στην ιστορία της Δανής συγγραφέως Κάρεν Μπλίξεν που πέρασε κοντά είκοσι χρόνια της ζωής της στην Κένυα την εποχή της αποικιοκρατίας, και για μια ακόμη φορά θα φτιάξει ένα αλησμόνητο πρωταγωνιστικό ζευγάρι, με Ρέντφορντ - Στριπ.

Αβάνα

Ο Πόλακ, που δεν άφησε ποτέ τα χρέη παραγωγού και του «παίχτη» της κινηματογραφικής βιομηχανίας, θα μπει στη δεκαετία του ‘90 με τη φιλόδοξη «Αβάνα», ένα φιλμ φόρος τιμής στην πολυαγαπημένη του «Καζαμπλάνκα», για τις περιπέτειες ενός τζογαδόρου τυχοδιώκτη, του - αγαπημένου του - Ρόμπερτ Ρέντφορντ στη φλεγόμενη Κούβα (τα γυρίσματα έγιναν στον Άγιο Δομήνικο), λίγο πριν πέσει η χούντα του Μπατίστα. Η ταινία παρότι στέφθηκε από εμπορική αποτυχία και δέχθηκε σφόδρα κριτική, έχει μία ιδιαίτερη γοητεία, έναν άψογο πρωταγωνιστή και μια απολαυστική ρομαντική ιστορία. Πλάι στον Ρέντφορντ είχε παίξει η Σουηδή ηθοποιός Λένα Όλιν.

Η Φίρμα, η Σαμπρίνα και η κόπωση

Στα τελευταία χρόνια της δημιουργικότητάς του, ο Πόλακ θα δείξει την κόπωσή του, πάντα όμως με ένα ξεχωριστό στιλ. Θα κάνει μία τεράστια επιτυχία με τον Τομ Κρουζ στην καλογυρισμένη «Φίρμα», απ’ την οποία όμως λείπει η αιχμή και ο στοχασμός, ενώ το ριμέικ της ρομαντικής κομεντί «Σαμπρίνα» με τον Χάρισον Φορντ, την Julia Ormond και τον Greg Kinnear (το πρωτότυπο ήταν σε σκηνοθεσία Μπίλι Γουάιλντερ και πρωταγωνιστούσε ο Μπόγκαρντ) να μην πείθει ιδιαίτερα, ενώ το κύκνειο άσμα του ήταν το κατασκοπικό θρίλερ «Η Διερμηνέας» το 2005 με την Νικόλ Κίντμαν και τον Σον Πεν.

Είχε προηγηθεί και το αισθηματικό δράμα "Random Hearts" με την Κριστίν Σκοτ Τόμας και τον Χάρισον Φορντ.

Από τις λιγότερο γνωστές ταινίες του είναι και το "BOBBY DEERFIELD" το 1977 όπου είχε πρωταγωνιστήσει ο σπουδαίος Αλ Πατσίνο.

Μία ακόμα αξιομνημόνευτη δουλειά του Πόλακ ήταν το μουσικό ντοκιμαντέρ "AMAZING GRACE" που είχε γυριστεί αρχές του ’70 αλλά έμελλε να πρωτοπαιχθεί μόλις το 2018 και αφορούσε στην μεγάλη Αφροαμερικανίδα τραγουδίστρια, την αξέχαστη Aretha Franklin.

Ο ηθοποιός σκηνοθέτης

Ο Σίντνεϊ Πόλακ, που έζησε μία ήσυχη προσωπική ζωή, καθώς ήταν παντρεμένος από το 1958 με τη συμμαθήτριά του στην υποκριτική Κλερ Γκρίσγουολντ και με την οποία έζησε μαζί της μέχρι το θάνατό του, είχε την ικανότητα να αναπτύσσει άριστες σχέσεις στα κινηματογραφικά πλατό με όλους τους συντελεστές, ενώ η εμπειρία του από την ηθοποιία τον βοήθησε να έρχεται κοντά τους, να τους καταλαβαίνει και να τον εμπιστεύονται, βγάζοντας το καλύτερο αποτέλεσμα.

Μάτια Ερμητικά Κλειστά

Θα φύγει πρόωρα χτυπημένος από τον καρκίνο (του στομάχου) το 2008, αφήνοντάς πίσω του αγαπημένες ταινίες, αλλά και κάποιες εμφανίσεις του ως ηθοποιού, με χαρακτηριστικότερη εκείνη στην τελευταία δημιουργία του Στάνλει Κιούμπρικ «Μάτια Ερμητικά Κλειστά» (πλάι στους Τομ Κρουζ, Νικόλ Κίντμαν), αλλά και ένα κενό. Αυτό, μιας εποχής που οι σκηνοθέτες ακόμη και σε εύπεπτα ίσως και φαινομενικά αδιάφορα φιλμ, έβαζαν την προσωπική τους υπογραφή και τις αγωνίες τους που μπορεί να ενοχλούσαν τα «αφεντικά», αλλά ακουμπούσαν το ευρύτερο κοινό και το έβγαζαν από την αίθουσα σοφότερο, αναφέρει η ανάρτηση του ΑΠΕ.