Μια πρόβλεψη: ο Δήμος Πατρέων ΔΕΝ θα διεκδικήσει τα «Βραβεία Αριστείας» του Υπουργείου

Υπάρχει ένας σίγουρος τρόπος για να μην πικραθείς που δεν τα κατάφερες σε κάποιο διαγωνισμό: Να μην προσπαθήσεις καν. Αν δεν δώσεις Πανελλήνιες, αν δεν κατέβεις σε αγώνες, αν δεν καταθέσεις υποψηφιότητα, τότε με σιγουριά θα αποφύγεις την αποτυχία. Μόνο που με την ίδια επίσης σιγουριά δεν πετυχαίνεις τίποτα, γι’ αυτό και αυτή η τακτική δεν συνιστά εξυπνάδα, μάλλον περί πονηριάς ο λόγος. Στην περίπτωση του Δήμου Πατρέων με την παρούσα δημοτική αρχή –δέκα χρόνια, τώρα- πρόκειται για μία άκρως πονηρή και υποκριτική επιλογή.

Η λογική τους απλή: «Ξέρω πως δεν θα επιτύχω, οπότε ας σκαρφιστώ πως δεν εγκρίνω τον διαγωνισμό». Τα θύματα τα ίδια πάντα: Η Πάτρα και οι δημότες της. Τα παραδείγματα πολλά: Γαλάζιες σημαίες στις παραλίες μας, βραβεία για τις έξυπνες πόλεις, ευρωπαϊκές προσκλήσεις κάθε είδους (πχ. για τις κλιματικά ουδέτερες πόλεις ως το 2030), εθνικοί αγώνες για διάφορα (πρωτεύουσα νεολαίας, επιτυχημένες αυτοδικοικητικές πρακτικές κλπ). Μην κουραστείτε να ψάξετε σε τι απ’ όλα διακρίθηκε η Πάτρα, γιατί απλούστατα… δεν διαγωνίστηκε καν.

Η απαξίωση θεσμών, φορέων και πρωτοβουλιών από τη δημοτική αρχή έχει κι άλλες καταστροφικές επιπτώσεις για τον δήμο μας: έχουμε χάσει κάθε δικτύωση, δεν συνομιλούμε με κανέναν, δεν ακουγόμαστε τοπικά και διεθνώς, μένουμε ανενημέρωτοι για τις εξελίξεις που τρέχουν, χάνουμε σημαντικές ευκαιρίες. Η στενοχώρια μεταμορφώνεται σε θυμό όταν συνειδητοποιείς πως αξίζουμε πολλά και πως «αν παίζαμε, στα περισσότερα θα κερδίζαμε». Μόνο που μας διοικούν άνθρωποι που δεν έχουν όρεξη να διεκδικήσουν. Και πόσο οξύμωρο: διατρανώνουν πως αυτό ακριβώς κάνουν!

Αλήθεια τι θα κάνει τώρα ο δήμαρχός μας που το Υπουργείο Εσωτερικών καθιερώνει «βραβεία αριστείας για τους επιτυχημένους δήμους» με χρηματικά έπαθλα και μάλιστα διόλου αμελητέα –γίνεται λόγος για εκατομμύρια! Αναρωτιέμαι πραγματικά ποια θα είναι η στάση της δημοτικής αρχής απέναντι σε μία αντικειμενική διαδικασία που θα επαινέσει όσους πιάνουν στόχους και θα τους στείλει χρήματα ως επιβράβευση. Αυτό που διεκδικούμε, δηλαδή, με τις πορείες, τις κορώνες και τις επιστολές στα Υπουργεία, τώρα μπορούμε να το κατακτήσουμε απλώς δουλεύοντας. Δουλεύοντας αποτελεσματικά. Κάνοντας δηλαδή αυτό για το οποίο εκλεγήκαμε, αυτό το οποίο οι δημότες περιμένουν, αυτό που οι άλλοι δήμαρχοι της χώρας κάνουν, αυτό το αυτονόητο που υπακούει στο διαχρονικό αξίωμα «εργάζεσαι – αμείβεσαι».

Πολύ φοβάμαι πως ξανά ο Δήμος Πατρέων θα πρωτοτυπήσει και θα αποφύγει τη διαγωνιστική διαδικασία, καταγγέλλοντας γενικώς και αορίστως. Και τι με κάνει να το προβλέπω; Μα οι δείκτες αξιολόγησης που διαβάζω πως το Υπουργείο –ορθώς- ετοιμάζεται να θέσει. Μετά από μια δεκαετία ουσιαστικής απραξίας και επίρριψης ευθύνης οπουδήποτε αλλού, με τι εφόδια να μπούμε εμείς στη μάχη; Ιδού ολίγα ενδεικτικά από τα κριτήρια επιλογής για την έξτρα χρηματοδότηση: Οικονομική κατάσταση δήμου, ποσοστό ανακύκλωσης, αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας, ποσοστό συμβάσεων που ανατίθενται με απευθείας αναθέσεις, διαχείριση πάρκων και πλατειών, συντήρηση οδικού δικτύου.

Ειλικρινά ελπίζω να διαψευστώ. Για το καλό της Πάτρας, αναμένω «στροφή πολιτικής» από τη δημοτική αρχή.  Και την εύχομαι ολόψυχα.