Σχολεία: “Η εξοικονόμηση προσωπικού” γίνεται μάστιγα και οι συγχωνεύσεις κανόνας

Οι γονείς των παιδιών που φοιτούν στο 56ο δημοτικό σχολείο της Αθήνας στον Κολωνό κανονικά το πρωί της Πέμπτης θα έπρεπε να βρίσκονται στα σπίτια τους ή στις δουλειές τους.

Αντ’ αυτού όμως βρέθηκαν στο σχολείο των παιδιών τους. Και σήκωσαν πανό διαμαρτυρίας. Και εξέφρασαν για άλλη μια φορά την έντονη δυσφορία τους για το γεγονός ότι η Τετάρτη και η Πέμπτη τάξη του σχολείου τους συγχωνεύτηκαν σ’ ένα τμήμα ανά τάξη (αντί δύο που ήταν μέχρι πέρυσι).

Μην φανταστείτε ότι οι άνθρωποι βρίσκονται σε κάποιο επαναστατικό mood και ότι θέλησαν πρωί-πρωί να στείλουν πολιτικά μηνύματα. Ομως, αγωνιούν. Στην Πέμπτη τάξη συγκεντρώνονται 22 παιδιά. Τρία εξ’ αυτών χρειάζονται, με διάγνωση από το ΚΕΔΑΣΥ, παράλληλη στήριξη στη φοίτησή τους (δύο από αυτά τα παιδιά βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού). Αλλα τρία έχουν διαγνωστεί με συγκεκριμένες μαθησιακές δυσκολίες ενώ άλλα τρία, μεταναστόπουλα, δεν μπορούν να μιλήσουν καλά τα ελληνικά.

Συνολικά 9 παιδιά που χρειάζονται ειδική εκπαιδευτική φροντίδα. Ποιος θα τη δώσει όμως από τη στγμή που μετά στη συγχώνευση θα μείνει στην τάξη μόνο ένας εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης; Με ποιο παιδί απ’όλα θα ασχοληθεί ο εν λόγω εκπαιδευτικός; Τι ακριβώς πρέπει να πράξει η διευθύντρια της σχολικής μονάδας που έμαθε τα μαντάτα μέσα στη ραστώνη του Αυγούστου; 

Είναι σαφές ότι η υπηρεσία που προσφέρει ένας εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης σ’ ένα παιδί (πρέπει να) είναι αυστηρά εξατομικευμένη. Το παιδί χρειάζεται παρακολούθηση όχι μόνο κατά τη διάρκεια του μαθήματος αλλά και στο διάλειμμα, σε κάθε δευτερόλεπτο της παραμονής του στη σχολική μονάδα. Οταν όμως ένας εκπαιδευτικός θα πρέπει να έχει στο νου τουλάχιστον εννιά παιδιά για διάφορους λόγους, τότε η εξατομίκευση πηγαίνει περίπατο.

Από το 2023 έτσι και αλλιώς το Υπουργείο Παιδείας με οδηγία του έχει ουσιαστικά (και στην πράξη) καταργήσει το ένας προς ένας στην υπηρεσία της παράλληλης στήριξης. Αυτό εφέτος το καλοκαίρι πήρε διαστάσεις μάστιγας, οι πιέσεις, ήταν εντονότατες. Και η σχετική οδηγία ερχόταν από το Υπουργείο Παιδείας: “Συγχωνεύστε πάση θυσία τμήματα”.

Απαιτούν, δηλαδή, εξοικονόμηση προσωπικού, άρα και πόρων. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από έγγραφο που απέστειλε μόλις την Τετάρτη η Περιφερειακή Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης προς όλους τους επικεφαλής των διευθύνσεων. Ζητείται επί λέξει: “Παρακαλούμε να μας γνωρίσετε εγγράφως πόσο προσωπικό εξοικονομήθηκε (άτομα και ώρες) από τη συγχώνευση των τμημάτων στα σχολεία αρμοδιότητά σας, το αργότερο μέχρι τις 13:00 σήμερα”.

Το ότι χρησιμοποιείται το ρήμα “εξοικονομήθηκε” είναι ενδεικτικό των προθέσεων και των στοχεύσεων. Οπως και το γεγονός ότι απαιτείται άμεση απάντηση, εντός μερικών ωρών (λες και οι διεθυντές μπορούν να πατήσουν ένα κουμπί και να μάθουν τι γίνεται σ’ όλα τα σχολεία της περιφέρειάς τους στο λεπτό).

Οι γονείς, εν τω μεταξύ, όταν διαμαρτύρονται στις κατά τόπους διευθύνσεις πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ακούν την ίδια ενοχλητική “μελωδία”: “Εχετε δίκιο αλλά αυτές τις εντολές έχουμε, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι”.

Ποια είναι η ανάγκη που οδηγεί όμως το Υπουργείο να πιέζει τόσο φορτικά για εξοικονόμηση πόρων; Τι συμβαίνει; Οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και φυσικά τα παιδιά αξίζουν μία εμπεριστατωμένη απάντηση.