Το Μοναστηράκι της Πάτρας, τα Mαρκάτια, ο λαϊκός μύθος της πόλης και οι … δεν

Η Πάτρα, έχει στην καρδιά της έναν μικρό θησαυρό. Έναν θησαυρό, τον οποίο επιδεικτικά αγνοεί.

Ο λόγος για το Μαρκάτο, την παλιά της αγορά, τον τόπο που έχει συνδεθεί με την ιστορία της από την εποχή του Καποδίστρια, τον τόπο που αποτελεί ευθεία αναφορά στη λαϊκή της παράδοση και την βιοτεχνική, εμπορική της δραστηριότητα από τον 19ο αιώνα.

Η περιοχή που περικλείεται μεταξύ των οδών 25ης Μαρτίου, Αγίου Νικολάου, Κανακάρη και Πατρέως συνδυάζει τα εξής χαρακτηριστικά: την ιστορικότητα, με ένα μοναδικό στο είδος του Ρωμαϊκό στάδιο στην «καρδιά» της, την παλαιότητα και την αντοχή της παραδοσιακής τέχνης με μια σειρά επαγγελμάτων που αντέχουν ακόμη και επιμένουν παρά την επίθεση της αλεστικής μηχανής του χρόνου, την ζωντάνια, με την συνεχή παρουσία της νεολαίας, ιδίως των φοιτητών στα καταστήματα εστίασης της περιοχής αλλά και τη νοσταλγία με την επιμονή των παλιών «μαρκατίσιων» να πίνουν εκεί κάθε πρωί τον καφέ τους. Μαζί και τα εναπομείναντα παλιά κτίρια, οι ταμπέλες καταστημάτων που έκλεισαν υποχωρώντας στις πιέσεις του καιρού, ένα μοναδικό  ξύλινο περίπτερο με τρούλο, άνθρωποι με βιωματικές μνήμες που μπορούν να καταθέσουν μαρτυρίες,

Το project Μαρκάτια το οποίο διοργανώθηκε για πρώτη φορά φέτος ήρθε να καλύψει το κενό που αφήνει η έλλειψη πρωτοβουλιών από την πλευρά των αρμοδίων Φορέων και κυρίως του Δήμου Πατρέων για την διάσωση της ιστορικότητας της περιοχής (αμιγώς λαϊκής παρεμπιπτόντως), και την ανάδειξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της που υπό, προϋποθέσεις, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν το Μοναστηράκι της Πάτρας.

Η ανταπόκριση του κόσμου στην ιδιωτική αυτή πρωτοβουλία η οποία- ως συνήθως- προσπάθησε να αναπληρώσει την αδιαφορία των κατά περιόδους αρμοδίων, είναι ενδεικτική του ενδιαφέροντος που υπάρχει για να ανακαλυφθούν οι μικροί και οι μεγάλοι μύθοι της πόλης, να δούμε μια άλλη πλευρά της πολύβουης Πάτρας, να μάθουμε την ιστορία της  έτσι όπως την  έγραψαν οι απλοί άνθρωποι στους τόμους της καθημερινότητας, να γνωρίσουμε την άλλη Πάτρα, την πορεία της οποίας οι περισσότεροι αγνοούν.

Ήταν πολλοί αυτοί που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις και αναχώρησαν εντυπωσιασμένοι από όσα ΔΕΝ γνώριζαν για την ιστορία της περιοχής μιας και κανείς δεν έχει μπει στον κόπο να τους τη "διηγηθεί".

Είναι σαφές ότι το Μαρκάτο χρειάζεται μια γενναία παρέμβαση ώστε να καταστεί σημείο αναφοράς της σύγχρονης πόλης, ως η  περιοχή που τη συνδέει με την ιστορική της μνήμη και τη γνήσια λαϊκή της έκφραση από την εποχή του Καποδίστρια μέχρι και σήμερα.

Αυτό σημαίνει καταγραφή της ιστορίας και του εύρους των επαγγελμάτων που πέρασαν από την αγορά, λειτουργία μουσειακού χώρου,  προστασία των εναπομεινάντων παλιών επαγγελμάτων τα οποία αγγίζουν τα 40, προβολή της ιδιαίτερης ταυτότητας της περιοχής  και εναρμόνιση του σήμερα με το χθες κατά τρόπο που το ένα να μην εισχωρεί και να μην παραβιάζει το άλλο, αλλά να συνυπάρχουν και να συναποτελούν μια γοητευτική ενότητα.

Η από παλιά κατατεθειμένη πρόταση του Θανάση Κούστα για τη λειτουργία αγοράς, τύπου Porto Bello με αντίκες, περιβαλλόμενη από ένα οικοσύστημα παραδοσιακών εργαστηρίων και καταστημάτων, θα μπορούσε να είναι μια πρόταση στο πλαίσιο αντίστοιχων παραδειγμάτων ευρωπαϊκών πόλεων που έχουν τέτοιους θησαυρούς, τους έχουν αξιοποιήσει και τους έχουν αναδείξει ως τουριστικούς προορισμούς.

«Έχουμε την δυνατότητα ώστε κάθε Κυριακή να γίνεται παζάρι παλαιών και άλλων αντικειμένων από πιστοποιημένους πωλητές και εκθέτες», είχε δηλώσει σχετικά ο Θανάσης Κούστας, αναφέροντας ότι υπάρχουν στην πόλη μας συλλέκτες με συλλογές θησαυρούς που επιθυμούν να γίνεται μια τέτοια αγορά για πωλήσεις και ανταλλαγές, σε ένα περιβάλλον που θα αναδεικνύει το Μαρκάτο του σήμερα και τους χθες.

Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της αδιαφορίας της πόλης για την πιο νοσταλγική της γειτονιά, αρκεί να αναφέρουμε το γεγονός ότι το περίπτερο που διασώθηκε εκ θαύματος μετά την παρέμβαση ιδιωτών στην μπουλντόζα που είχε σταλεί για κατεδάφιση στην πλατεία Μαρκάτου και το οποίο αποτελεί ένα μικρό έργο τέχνης, παλιώνει εγκαταλελειμμένο, με μια τέντα να καλύπτει τον υπέροχο τρούλο του και τον Δήμο να απαντά με… αναπάντητες στις προτάσεις που έχουν γίνει να αναδειχθεί ο τρούλος με ίδια έξοδα και να ενσωματωθεί το περίπτερο σε δράσεις που θα συμβάλλουν στην ανάδειξη της γειτονιάς.

Οι πόλεις, είναι ο μύθος τους. Αρκεί να έχει κανείς αυτιά για να τους ακούει και στοιχειώδη διάθεση να τους υπηρετεί.

Προς το παρόν, ευτυχώς που υπάρχουν και οι ιδιώτες. Και οι ίδιοι οι άνθρωποι του Μαρκάτου, που το αγαπούν. Οι υπόλοιποι είναι οι γνωστοί δεν.

Δεν αναλαμβάνω πρωτοβουλία, αλλά και δεν στηρίζω τους άλλους όταν την αναλαμβάνουν.

Η γνωστή καλή Πάτρα.