Απόφαση για νικηφόρα πορεία με πολιτική τοποθέτηση, ηθική και συνέπεια

Για άλλη μια φορά οι προοδευτικές δυνάμεις της χώρας καλούνται να γίνουν μέρος της απόφασης. Μίας απόφασης ιδιαίτερα κρίσιμης για την ιδιοσυγκρασία, την ηθική και τον επανακαθορισμό του μέλλοντος όχι μόνο του προοδευτικού χώρου, αλλά και της χώρας γενικότερα.

Η χώρα στα χρόνια της διακυβέρνησης της ΝΔ οδεύει σε μια τροχιά ιδιαίτερα δυσμενή για την κοινωνική πλειοψηφία και ιδιαίτερα ευνοϊκή για τους κραταιούς παράγοντες της οικονομικής κυριαρχίας. Εάν κάτι είναι εξόφθαλμα εμπεδωμένο, είναι η ανισότητα στην ελληνική κοινωνία. Η διεύρυνση, ωστόσο, της ανισότητας δεν είναι οριζόντια, αλλά αυστηρά στοχοπροσηλωμένη προς τα μεσαία και ευάλωτα στρώματα. Η δραματική απώλεια της αγοραστικής δύναμης των πολιτών, η στρατηγική αποδόμηση του κοινωνικού κράτους με τη διαρκή απαξίωση των δημόσια παρεχόμενων αγαθών της υγείας και της παιδείας, η αδυναμία στέγασης της νέας γενιάς, η βαθιά κρίση των θεσμών, η συγκέντρωση εξουσίας και νοθευμένης πολιτικής πρακτικής, αναδεικνύουν την αποξένωση της κυβέρνησης της ΝΔ από την ελληνική κοινωνία και τις ανάγκες της. Η αποστράγγιση του κυβερνητικού αφηγήματος της κανονικότητας, της ασφάλειας, της οικονομικής ευμάρειας και της ενίσχυση της χώρας στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής διατελέστηκε με καλπάζοντα ρυθμό στις ευρωπαϊκές εκλογές.

 Ένα μόλις χρόνο μετά τις εθνικές εκλογές οι συνθήκες μοιάζουν τεκτονικά διαφοροποιημένες.  Η εκλογική κατάρρευση της ΝΔ, η αποσύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ,  ο κατακερματισμός της ψήφου των ευρωεκλογών, η ενίσχυση των άκρων του πολιτικού συστήματος  και η οριζόντια αποχή διαμόρφωσαν ένα τελείως διαφορετικό πολιτικό συγκείμενο.

Η νέα αυτή πολιτική σκηνή έχει αναμφίβολα δυναμικό χαρακτήρα. Οι πολιτικές δυνάμεις προσπαθούν να εδραιώσουν τον ρόλο τους ώστε να αποτελέσουν πλειοψηφικό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία. Ποιος είναι όμως ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ σε αυτό το νέο πολιτικό πλαίσιο;

Κανείς φυσικά δεν θα μπορούσε να αρνηθεί ότι το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 2,5 έτη έχει δημιουργήσει διαφορετική τουλάχιστον προσδοκία σε σχέση  με το παρελθόν, αναφορικά με τον ρόλο που μπορεί να επιτελέσει. Ισορρόπησε στο νήμα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, φώναξε ευθαρσώς ούτε Μητσοτάκης- ούτε Τσίπρας, και ήρθε στο σήμερα προβάλλοντας την κυβερνητική του προοπτική.

Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν στο νέο τοπίο διατελεί ρόλο διαμορφωτή των πολιτικών εξελίξεων. Έχοντας αποδομήσει τις συμπληγάδες του δικομματισμού ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, αυξάνοντας την εκλογική του επιρροή, ενισχύοντας τα ερείσματά του στην αυτοδιοίκηση και στους κοινωνικούς φορείς, στελεχειακά ανανεωμένο, έρχεται αναβαπτισμένο στην ελληνική κοινωνία. Το επίμονο άλλωστε  ερώτημα «πότε θα γίνει κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ» φανερώνει τη νέα εικόνα που παρουσιάζει στη συνείδηση των πολιτών.

Είναι ένα ερώτημα βέβαια, που θα πρέπει να απαντήσουμε απαλλαγμένοι από τον κυβερνητισμό του παρελθόντος. Η κοινωνική πλειοψηφία δε θα εμπιστευθεί τυφλά το ΠΑΣΟΚ, το οποίο στα χρόνια της κρίσης απώλεσε σημαντικό μέρος του πολιτικού του κεφαλαίου, απαξιώθηκε, έγινε δέκτης στερεοτυπικών  συνειρμών και ανέλαβε δυσανάλογο μέρος της ευθύνης.

Η κυβερνητική προοπτική του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να διέρχεται μέσα από τον κυνισμό και τις τυχοδιωκτικές μικροκομματικές πρακτικές, που προκαλούν αποστροφή στους πολίτες. Δεν χρειαζόμαστε άλλους εγωπαθείς Μεσσίες που σχεδιάζουν το μέλλον του προοδευτικού χώρου μοιράζοντας εξουσία σε προσωπικές φιλοδοξίες.

Αντίθετα, η πρόταση του ΠΑΣΟΚ πρέπει να διαθέτει στέρεες βάσεις. Σχεδιάζοντας ένα συνεκτικό αξιακό πολιτικό πλαίσιο με επιμέρους πολιτικές, που θα δημιουργήσουν τομές στην κρατική λειτουργία και θα στηρίζουν τους μεσαίους και ευάλωτους συμπολίτες μας. Η επιστροφή του ΠΑΣΟΚ οφείλει να εδράζεται στη συνέπεια, τη σοβαρότητα, την πολιτική τοποθέτηση και την πολιτική ηθική. Οι πολίτες μας κοιτούν ξανά, γιατί αναδιοργανωμένοι και με προγραμματικό λόγο, κατορθώσαμε ξανά να μπούμε στο οπτικό τους πεδίο.

Την Κυριακή 6 και 13 Οκτωβρίου καλούμαστε ξανά να λάβουμε μια απόφαση σοβαρή. Είναι νομοτέλεια ότι οι σοβαρές αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται με ψυχραιμία, χωρίς επιπόλαιες θεωρήσεις και ανυπόμονες αυταπάτες. Άλλωστε, η νικηφόρα πορεία είναι ανηφορική και διέρχεται από μονοπάτια αντιστάσεων  και απογοητεύσεων μέχρι να φτάσει στον προορισμό της.