ΠΑΣΟΚ: Δουκάτα, Βαρονίες και μια προσωπική ιστορία

Το… μακρινό 2009, λίγο πριν τις εθνικές εκλογές ο Γιώργος Παπανδρέου, είχε συναντήσει έναν 39χρονο φέρελπι πολιτικό, που παρά το νεαρό της ηλικίας του είχε αξιόλογο, πολιτικό, κοινωνικό και συνδικαλιστικό βιογραφικό. Ο Γιώργος τον ήξερε προσωπικά γιατί ήταν από την εκλογική του περιφέρεια και ήταν η περίοδος που ήθελε να κάνει μια αρκετά μεγάλη ανανέωση στελεχιακού δυναμικού. Τον έστειλε, λοιπόν στο Δημήτρη Ρέππα που είχε το γενικό συντονισμό για τα διαδικαστικά. Την παραμονή της ανακοίνωσης του ψηφοδελτίου ενημερώθηκε πως όλα είναι έτοιμα. Την άλλη μέρα έμαθε ότι δεν… ήταν υποψήφιος.

Ο υποψήφιος βουλευτής που κόπηκε στο παρά πέντε και πιθανότητα εν αγνοία του μετέπειτα Πρωθυπουργού ήμουν εγώ!

Το υπενθύμισα στον Γιώργο στις τελευταίες εκλογές αφού το έφερε η μοίρα (και ο… Νίκος Ανδρουλάκης) να είμαστε στο ίδιο ψηφοδέλτιο, 14 χρόνια μετά και γελάσαμε αρκετά (η πίκρα έχει φύγει εδώ και χρόνια) σε ένα διάλειμμα της προεκλογικής περιοδείας.

Νομίζω πως είναι γνωστό ότι στο ΠΑΣΟΚ υπήρχαν από πολύ παλιά και Δουκάτα και Βαρονίες που προσπαθούσαν και δυστυχώς πολλές φορές με επιτυχία να ελέγξουν τα ψηφοδέλτια, τα κομματικά όργανα, τις θέσεις στον κρατικό μηχανισμό. Όποια και να ήταν η βούληση του Προέδρου. Διότι τι να προκάνει ένας άνθρωπος που πρέπει να ασχοληθεί πρωτίστως με την παραγωγή πολιτικής;

Ο Νίκος Ανδρουλάκης μετά την εκλογή του το 2021 άνοιξε το κόμμα σε όλους και έτσι πλημμύρισε από νέους ανθρώπους, διάθεση για δουλειά και «μπόλιασμα» ιδεών. Είναι προφανές ότι όσοι είχαν συνηθίσει να είναι «άρχοντες» των περιοχών τους (Δουκάτα και Βαρονίες ανά νομό, επαρχία ή πόλη) δυσαρεστήθηκαν. Κυρίως γιατί παραχώρησαν χώρο στην ανάγκη της κοινωνίας να δώσει «αέρα» να «αναπνεύσουν» τουλάχιστον δύο γενιές στελεχών που βρίσκονταν στο περιθώριο.

Η ανανέωση αυτή μαζί με το στιβαρό χέρι του Προέδρου, την ηθική του πυξίδα και τη συνέπεια στην αταλάντευτη πορεία του ΠΑΣΟΚ, έφερε πίσω πρώτα τα σύμβολά μας, μετά την αξιοπρέπειά μας και τώρα την περηφάνεια μας.

Όλα αυτά ήταν αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς, δυόμισι χρόνια τώρα που αρχίζει να αποδίδει καρπούς με σταθερά αυξανόμενους ρυθμούς.

Σε όλη αυτή την περίοδο προφανώς έγιναν και λάθη, διότι δεν υπάρχει κανείς αλάθητος. Και δημιούργησαν στρεβλώσεις και δυσλειτουργίες. Και αυτά καλείται ο Πρόεδρος να τα διορθώσει σύντομα για να μην έχει κανένα «αγκάθι» ο δρόμος προς την εξουσία. Γιατί οι πολίτες δεν αντέχουν άλλο. Και οφείλουμε να δώσουμε το συντομότερο λύσεις στα προβλήματά τους.

Όσο για τους «φεουδάρχες» του κόμματος που μαζί με τους αυλικούς τους θέλουν να μας γυρίσουν πίσω, τώρα που το κόμμα απέκτησε πάλι προοπτικές, πλανώνται πλάνην οικτράν αν νομίζουν πως όσες «ενισχύσεις» κι αν φέρουν, όσο και αν παραποιήσουν την πραγματικότητα, μπορούν να αλλάξουν τη ροή της Ιστορίας. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω!

*Ο Γιώργος Καρβουνιάρης είναι δημοσιογράφος, Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Συντακτών Πελοποννήσου- Ηπείρου- Κρήτης- Νήσων, υποψήφιος βουλευτής ΠΑΣΟΚ τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2023, τ. Μέλος της Ν.Ε. Αχαΐας.