To Debate του ΠΑΣΟΚ με την ιστορία

Την προηγούμενη Κυριακή 300.000 και πλέον πολίτες έστειλαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα για την προοδευτική ανασυγκρότηση του τόπου.

Κάνοντας μια μικρή ανασκόπηση της εκλογικής διαδικασίας αλλά και της πορείας προς σε αυτήν το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη σημειώσει κάποιες καίριας σημασίας «νίκες».

Αρχικά, η προεκλογική περίοδος χαρακτηρίστηκε από πολιτικό πολιτισμό και όλοι οι διεκδικητές της ηγεσίας κατόρθωσαν σε όλη την χώρα να κοινωνήσουν το όραμα τους για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ. Οι δεκάδες πολιτικές εκδηλώσεις του τελευταίου διαστήματος αποτελούν μια παρακαταθήκη και μια  ουσιαστική βάση διαλόγου με την κοινωνία που ξεκίνησε το ΠΑΣΟΚ μέσω αυτής της διαδικασίας αφουγκραζόμενο το μήνυμα των Ευρωεκλογών.

Μία ακόμη  νίκη ήταν το Debate του πρώτου γύρου το οποίο αναμφίβολα αποτελεί παρακαταθήκη για το πώς πρέπει να διεξάγεται ο δημόσιος διάλογος. Παρακαταθήκη όχι μόνο για εσωτερική κατανάλωση, αλλά πυξίδα για την εν γένει λειτουργία των κομμάτων και του πολιτικού συστήματος.

Το δε αποτέλεσμα του πρώτου γύρου ήταν μήνυμα επαγρύπνησης και σύνθεσης προς όλους. 

Οι πολίτες με την ψήφο τους εκφράστηκαν και επέλεξαν τον υποψήφιο/ την υποψήφια που ένιωσαν πιο κοντά στις ανάγκες και τους προβληματισμούς τους. Χωρίς να υπακούν σε «κομματάρχες» και «κινητοποιητές». Οι τελευταίοι μάλιστα φαντάζουν πλέον ουσιαστικά και παραταξιακά ξεπερασμένοι. Και αυτό φάνηκε και το βράδυ των εκλογών του πρώτου γύρου που στάθηκαν ανίκανοι να ερμηνεύσουν την  «βουβή ψήφο» και το ντέρμπι του πρώτου γύρου από το οποίο κρατάω το μάθημα πολιτικής αξιοπρέπειας και ήθους του Παύλου Γερουλάνου. Η υποψηφιότητά η παρουσία και το πολιτικό σχέδιο του οποίου κατά την άποψή μου είναι ίσως προς ώρας η πιο ριζοσπαστική παρακαταθήκη για την ουσιαστική αλλαγή του ΠΑΣΟΚ.

Ερχόμενος στο σήμερα με αίσθημα ευθύνης θα ήθελα να σταθώ σε δυο σημεία. Αφενός στο ότι οι 300.000 είναι μια πραγματικά καλή συμμετοχή αλλά πάντα τηρουμένων των αναλογιών. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί και πρέπει να ξεπεράσει το ταβάνι που η ανασφάλεια των τελευταίων ετών δημιούργησε. Η « ενός ανδρός αρχή» που έχει επικρατήσει στην μεταμνηνομονιακή εποχή οφείλει να δώσει την θέση της σε μία συλλογική ηγεσία που θα «ακούει» αλλά και θα δουλεύει για την βάση με την βάση.

Ο πρόεδρος Ν. Ανδρουλάκης διασφάλισε την αυτόνομη πορεία του κόμματος και επι των ημερών του το ΠΑΣΟΚ όντως δεν τσακίστηκε στις μυλόπετρες του δήθεν δικομματισμού ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ. 

Ωστόσο αυτό από μόνο του δεν λέει τίποτα.

Η διεύρυνση της βάσης και η επικοινωνία με τους πολίτες δεν πραγματώθηκε ποτέ. Η κομματική νομενκλατούρα αρεστών και αυτόκλητων οπαδών του προέδρου δεν έδωσε χώρο στην ουσιαστική ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ. Το θολό μήνυμα και η οι παλινωδίες της  κοινοβουλευτικής μας παρουσίας πολλές φορές άφησαν αρνητικό στίγμα  δημιουργώντας άσκοπη βαβούρα και καλύπτοντας   θέσεις και τοποθετήσεις.

Σε αυτό το σταυροδρόμι το ΠΑΣΟΚ έχει Debate με την ιστορία και δικαιολογίες για αναβολή η ματαίωση δεν υπάρχουν.

Η υποψηφιότητα του Χάρη Δούκα ξεκίνησε συγκεντρώνοντας απέναντι της τα πυρά των πιο σκοτεινών και συντηρητικών συστημάτων. Και προσπαθεί να εκφράσει ακόμη και άτεχνα πολλές φορές, αλλά πάντα ουσιαστικά, την ανάγκη για την ριζοσπαστική αλλαγή του τόπου.

Σε αυτό λοιπόν το σημείο, την επόμενη Κυριακή η βάση των μελών και των φίλων του ΠΑΣΟΚ καλείται να απαντήσει όχι σε διλλήματα αλλά σε ανάγκες. Όχι σε δίπολα και σε ομάδες αλλά σε προτάσεις. Και κυρίως όχι με γνώμονα το παρελθόν αλλά με ορίζοντα το μέλλον.

Σε αυτό το σημείο, κατά την ταπεινή μου κρίση, είναι η υποψηφιότητα του Χάρη Δούκα, του καθηγητή του Ε.Μ.Π, και Δημάρχου Αθηναίων που μπορεί να προκαλέσει ένα δημοκρατικό σοκ  στον χώρο, ώστε με όρους μέλλοντος να κατορθώσουμε να απαντήσουμε με συνέπεια αλλά και με προοδευτικό πρόσημο στα προβλήματα του σήμερα.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Θ. ΜΑΝΤΖΑΒΑΣ

Δικηγόρος Πατρών, Μέλος Γραμματείας τομέα Δικαιοσύνης ΠΑΣΟΚ, μέλους Πολιτικού Συμβουλίου Μείζονος Αντιπολίτευσης Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος