ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: Τελευταία ελπίδα το Συνέδριο

Θλίψη, ντροπή, αποτροπιασμός. Αυτά τα συναισθήματα προκαλούν σε κάθε υγιή σκεπτόμενο προοδευτικό πολίτη και ιδίως ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, οι αποκρουστικές σκηνές που διαδραματίστηκαν, εντός και εκτός της αίθουσας που συνεδρίασε η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος μας.

Από οργή και αγανάκτηση διακατέχονται πολλά μέλη μας λόγω των απαράδεκτων και αυθαίρετων πρακτικών μιας έωλης πλειοψηφίας κομματικού οργάνου. Διότι δε νοείται με αυθαίρετες διαδικασίες να αποκλείεται κάποιος υποψήφιος από τις εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας μας, πολύ περισσότερο αυτός που με τη λαϊκή εντολή της βάσης μας αναδείχθηκε πέρυσι πρόεδρος. 

Υπενθυμίζεται ότι από τα 150.000 μέλη που ψήφισαν στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, πριν από 11 μήνες, τα 64.611 μέλη επέλεξαν για πρόεδρο τον Στέφανο Κασσελάκη. 

Τι θα πρέπει να «πιστεύουν» για τα όργανά μας; Στο δρόμο της συντροφικότητας, στο δρόμο της εκλογικής διαδικασίας αρμόζει η εικόνα που «βγάζει» σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ;

Είναι αδιανόητα όλα αυτά που συμβαίνουν. Δεν συνάδουν με τις αξίες, τις αρχές και τα ιδανικά του ευρύτερου, δημοκρατικού, προοδευτικού χώρου, στον οποίο η αντίθετη άποψη, ανέκαθεν, ήταν σεβαστή.

Δεν μας εκπροσωπεί αυτή η εικόνα, δεν εκπροσωπεί την δημοκρατία, δεν εκπροσωπεί την πολιτική ζωή της χώρας, δεν εκπροσωπεί την κοινωνία, δεν εκπροσωπεί κανέναν!

Σε κάθε συλλογική προσπάθεια, πόσο μάλλον σε ένα κόμμα, η ενότητα είναι αναπόσπαστο συστατικό συνοχής. Και υπό το πρίσμα αυτό, πρέπει να κατανοήσουμε το βάρος της ιστορικής ευθύνης, ιδίως μάλιστα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι αξιωματική αντιπολίτευση.

Δεν είμαι αυτός που θα κρίνει την συμβατότητα των αποφάσεων των οργάνων μας. Θα προτιμούσα, ωστόσο, η αντιπαράθεση να ήταν σε πολιτική βάση – σε πολιτικές και όχι στη βάση των προσωπικών φιλοδοξιών – ατζεντών που τείνουν ατζέντες επιβίωσης μέσα από τον κομματικό μηχανισμό.

Καμία και κανέναν, με πολιτική συνείδηση, δεν εκφράζει αυτή η διαλυτική κατάσταση. Και καμία και κανένας, που προτάσσει την υπεράσπιση της κοινωνίας με μια προγραμματική αντιπολίτευση έναντι των επιπτώσεων της πολιτικής της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, δεν επιχαίρει με αυτήν.  

Ως κόμμα, που είχε θεσμοθετήσει τη λειτουργία τάσεων και την εδραίωση των διαφορετικών απόψεων, χάσαμε την ψυχή μας.

Υπάρχει μια ακόμη, ίσως, τελευταία ευκαιρία να την ξαναβρούμε, και αυτή δεν είναι άλλη από το επικείμενο Συνέδριο μας. Εάν ούτε σ’ αυτό καταστεί δυνατό, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα πάψει να υφίσταται όπως τον ξέραμε και θα οδηγηθεί στα χρονοντούλαπα της Ιστορίας.

Είναι δε προφανές ότι σε μια τέτοια, ενδεχόμενη, αρνητική εξέλιξη, αυτοί που εμφορούνται από έναν εμφανή μικρομεγαλισμό, θα έχουν να λογοδοτήσουν στους δημοκρατικούς, προοδευτικούς, πολίτες, που ενώ τους τίμησαν με την ψήφο τους, πρόδωσαν την εμπιστοσύνη τους.

Πιστεύω, λοιπόν, ότι θα δοθεί η δυνατότητα να αποφασίσει το ανώτατο όργανο, το Συνέδριο, η λαϊκή βούληση, για τα προαναφερόμενα, μείζονος σημασίας, ζητήματα. 

Τα κόμματα υπάρχουν για να κάνουν την ζωή των πολιτών καλύτερη, και όχι των πολιτικών και των κομματικών στελεχών. Δυστυχώς, όμως, τα τελευταία χρόνια μπερδευόμαστε! 

Σε κάθε περίπτωση, οι σύντροφοι και οι υποψήφιοι πρόεδροι είναι υποχρεωμένοι να διασφαλίσουν και να αναδείξουν τις δημοκρατικές διαδικασίες των εσωκομματικών μας εκλογών. 

Τελευταία ελπίδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι το συνέδριο, όχι για να επικρατήσει κάποια πλευρά, αλλά η κοινή λογική. 

 ΣΣ: Ο Θέμης Μπάκας είναι πολιτευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.