Όταν ο Δήμος Πατρέων, υπονομεύει ακόμη και τις διοργανώσεις που «συνυπογράφει», για ένα πανό στο ΜΛΤ

Το ότι με την ανοχή του Δήμου Πατρέων, κτίρια στην καρδιά της Πάτρας, όπως το Μέγαρο Λόγου και Τέχνης, το Δημαρχείο, ακόμη και ο «Απόλλωνας», έχουν μετατραπεί σε υποδοχείς γιγαντοπανό, με κάθε πιθανό ή απίθανο περιεχόμενο, είναι κάτι που το γνωρίζουμε εδώ και καιρό.

Αυτή η επιλογή μάλιστα, έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις, όχι μόνο από την πλευρά των πολιτών αλλά και από την πλευρά της αρχαιολογικής υπηρεσίας, καθώς, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον το Μέγαρο Λόγου και Τέχνης, συμβαίνει να βρίσκεται, ανάμεσα σε δύο από τα ελάχιστα σημαντικά εναπομείναντα διατηρητέα νεοκλασικά της πόλης.

Η εικόνα, η οποία σίγουρα δεν παραπέμπει σε μια σύγχρονη πόλη που σέβεται την αισθητική της και τον μνημειακό της πλούτο, τείνει να γίνει πλέον συνήθεια καθώς οι συνεχείς διαμαρτυρίες απορρίπτονται στον κάλαθο της πλήρους αδιαφορίας της Δημοτικής Αρχής για την ενόχληση πολιτών, συλλόγων, αρχαιολόγων και άλλων διαφωνούντων με τη συγκεκριμένη κατάσταση.

Για την ιστορία, θα πρέπει δε να επισημανθεί, ότι η χρήση του χώρου ως βάση ανάρτησης πανό, δεν έχει να κάνει με την ανάγκη ελεύθερης έκφρασης στο πλαίσιο μιας ευρείας αντίληψης πλουραλισμού, αλλά αφορά σχεδόν κατ΄ αποκλειστικότητα συγκεκριμένη πολιτική εκπροσώπηση, αυτή του ΚΚΕ και των διαφόρων οργανώσεών του. Αν πχ.  ζητούσε η ΔΑΠ να αναρτήσει πανό στο Δημαρχείο θα της δινόταν άδεια; Η απάντηση είναι προφανής.

Επιπλέον, δείχνει και την ιδιοκτησιακή λογική που επικρατεί στον Δήμο της Πάτρας σε σχέση με τα δημοτικά κτήρια, τα οποία, η εκάστοτε Δημοτική Αρχή καλείται να διαχειριστεί με σεβασμό στην ιστορία της πόλης, κατά τη διάρκεια της θητείας της.

Αλλά, αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους.

Αυτό που δεν είναι γνωστό, είναι ότι ο Δήμος Πατρέων με αυτή του την επιλογή, υπονομεύει την αισθητική της πόλης ακόμη και σε διοργανώσεις στις οποίες εμφανίζεται ο ίδιος ως συμμετέχων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που συνέβη το βράδυ του Σαββάτου στην πλατεία Γεωργίου, όπου πραγματοποιήθηκε η μεγάλη αποχαιρετιστήρια συναυλία του Welcome to UP 2024, του Φεστιβάλ Υποδοχής Πρωτοετών Φοιτητών Πανεπιστημίου Πατρών, με την ‘Ήβη Αδάμου και τον Stavento, με ελεύθερη είσοδο και με χιλιάδες θεατές.

Σε αυτή τη συγκυρία,  ο -εκ των συμμετεχόντων στη διοργάνωση- Δήμος Πατρέων, θεώρησε σωστό να δώσει άδεια για την ανάρτηση του πανό που βλέπετε στη φωτογραφία, ως… φόντο, συστήνοντας με αυτό τον τρόπο την πόλη υποδοχής στους νέους φοιτητές. Ένα πανό, δίπλα στο εμβληματικό Δημοτικό της θέατρο και την επίσης εμβληματική νεοκλασική κατοικία στη γωνία με την οδό Κορίνθου.

Η συγκεκριμένη τακτική έχει ονομασία, λέγεται ambush marketing και σημαίνει την επιθετική «καπέλωση» ενός μεγάλου γεγονότος προς όφελος ενός άλλου σκοπού.

Προκαλεί αν μη τι άλλο εύλογο προβληματισμό η εμμονή του Δήμου Πατρέων να αντιμετωπίζει τα νεοκλασικά κτίρια της πόλης ως  ιδιοκτησία του, αλλά και η διάθεσή του να στρέφεται ενάντια ακόμη και σε διοργανώσεις τις οποίες «συνυπογράφει», προκειμένου να επικυρώσει τον ρόλο του ως εκφραστής των θέσεων του πολιτικού του χώρου, χρησιμοποιώντας ως… ταμπλό την πόλη.

Ανάμεσα στην Πάτρα και το πανό, δεν είναι δυνατόν να επιλέγεται μονίμως το πανό.