Πάτρα: "Κονκλάβιο", ένα τολμηρό, επιβλητικό και με ανατρεπτικό φινάλε, φιλμ

Η ταινία «Κονκλάβιο – Conclave» σε σκηνοθεσία του 54χρονου Γερμανοελβετού Edward Berger που η προηγούμενη ταινία του, «All Quiet on the Western Front» πήρε το βραβείο Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης παραγωγής στην απονομή του 2023, αφήνει τον θεατή σε πολλά σημεία με το στόμα ανοικτό, έκπληκτο απ’ όσα βλέπει να διαδραματίζονται εντός της Αγίας Έδρας της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας.

Αυτό που νιώθουμε καθότι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, στην πλειονότητα μας, είναι πως η συγκεκριμένη ταινία που φαίνεται να έχει μεγάλη δυναμική και θα φτάσει ενδεχομένως έως τα βραβεία Όσκαρ, είναι πράγματι τολμηρή και ως σύλληψη και ως εκτέλεση με απίστευτη ουσία, προσοχή στις λεπτομέρειες και το σημαντικότερο ίσως, όταν προς το τέλος έρχεται το…σοκ (δεν σας αποκαλύπτουμε) είναι πως δεν νιώθουμε πως είναι ένα βλάσφημο έργο, μένοντας στην τεράστια, συμβολική & με μηνύματα ανατροπή περί σεβασμού στην διαφορετικότητα.

Ειλικρινά ένα τέτοιο σενάριο (στο "Κονκλάβιο" το σενάριο του Peter Straughan είναι βασισμένο στο βιβλίο του Robert Harris) δεν ξέρω κατά πόσο θα άντεχε να βγει & να γίνει ταινία έχοντας στο "στόχαστρο" & επίκεντρο την Ορθόδοξη εκκλησία.

Τί παρουσιάζει το φιλμ που ξεκίνησε να παίζεται & στη χώρα μας (και στην Πάτρα στη Βέσο Μάρε) από την περασμένη Πέμπτη 7-11-2024 σε διανομή της Τanweer, δείχνει τις διεργασίες αλλά και δολοπλοκίες στη διάρκεια της εκλογής νέου Ποντίφικα στο Βατικανό μετά τον θάνατο του προηγούμενου Πάπα από καρδιακή προσβολή. Βλέπουμε λοιπόν την άφιξη των 103 και πλέον καρδιναλίων απ’ όλο τον κόσμο, τις προετοιμασίες και το ξεκίνημα των ψηφοφοριών. Κεντρικό πρόσωπο, ο πρωτοπρεσβύτερος στην έδρα του Βατικανού, Τόμας Λόρενς (ένας θαυμάσιος Ρέιφ Φάινς που με την ερμηνεία του βαίνει ολοταχώς προς υποψηφιότητα για Όσκαρ α’ ανδρικού ρόλου), ο οποίος εκτελεί και χρέη οικοδεσπότη και προέδρου της συνόδου των Καρδιναλίων που έχουν καταφθάσει απ’ όλες τις ηπείρους.

Είναι η 1η φορά που μία ταινία μυθοπλασίας τολμά και παρουσιάζει όλα τα ενδότερα μίας τέτοιας κρίσιμης στιγμής & απόφασης. Ως θεατές νιώθουμε «τυχεροί» καθώς ο σκηνοθέτης Έντουαρντ Μπέργκερ μόλις σφραγιστεί η πόρτα της συνόδου δεν μας αφήνει απ’ έξω αλλά μας βάζει μέσα και έτσι αισθανόμαστε σαν να μετέχουμε κι εμείς σε όλα όσα λέγονται, υπονοούνται και φυσικά σε όλα τα παρασκήνια και η ταινία ως ένα επιτυχημένο κλειστοφοβικό θρίλερ καταφέρνει να κρατά το ενδιαφέρον έως το τέλος και αφού πρώτα φροντίσει να "αποκαθηλώσει" τους φιλόδοξους «υποψηφίους».

Το διεθνές καστ της ταινίας είναι εξαιρετικό. Έκπληξη ο παντελώς άγνωστος, Μεξικανός ηθοποιός Carlos Diehz στο ρόλο κλειδί του καρδιναλίου Μπενίτες από την Καμπούλ. Προσέξτε τον!

Θαυμάσιος και ο μαύρος Βρετανός ηθοποιός Λούσιαν Μσαμάτι, ο Ιταλός Σέρτζιο Καστελίτο, ο 64χρονος Στάνλει Τούτσι, ο 79χρονος Τζον Λίθγκοου ως καρδινάλιος Joseph Tremblay από τον Καναδά αλλά υπέροχη και η 72χρονη Ιζαμπέλα Ροσελίνι ως η καθολική μοναχή Άγκνες.

Υπάρχουν σκηνές που καθηλώνουν όπως αυτή της έκρηξης (πάλι δεν αποκαλύπτουμε) ή η σκηνή με τις ανοιχτές λευκές ομπρέλες των καρδιναλίων, με τις γόπες από τα τσιγάρα που καπνίζουν κάποιοι από αυτούς στο προαύλιο ενώ αυτό που επίσης μας εξέπληξε και προσωπικά δεν γνώριζα, είναι ότι στα πλάνα διακρίνουμε μεταξύ των Καθολικών καρδιναλίων και έναν εκπρόσωπο της Ορθόδοξης Χριστιανικής εκκλησίας.

Δεν γνωρίζουμε προς ώρας, αν την ταινία την είδε & ο νυν Πάπας Φραγκίσκος και πώς αντέδρασε πάντως σίγουρα δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πρόκειται για φιλμ μυθοπλασίας και σε καμία περίπτωση για ντοκιμαντέρ μιας και το φινάλε όπως προείπαμε, είναι εντελώς ανατρεπτικό και προφανώς ο λόγος είναι για να συμβολίσει κάτι πολύ σημαντικό και ανθρώπινο.