Ο Φρανσουά Μπαϊρού νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας

Ο 73χρονος Φρανσουά Μπαϊρού, πρόεδρος του κεντρώου κόμματος Δημοκρατικό Κίνημα (MoDem), θα είναι νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας, όπως ανακοίνωσε σήμερα Παρασκευή ο Εμανουέλ Μακρόν, εννέα ημέρες μετά την πτώση της κυβέρνησης του Μισέλ Μπαρνιέ, που έβαλε τη χώρα σε νέα πολιτική κρίση. 

Είχε προηγηθεί το τετ α τετ των δύο ανδρών στο Προεδρικό Μέγαρο το πρωί, έπειτα από πολυήμερες συναντήσεις και διαβουλεύσεις του Γάλλου προέδρου. Οι δύο τους είχαν τηλεφωνική επικοινωνία και το βράδυ της Πέμπτης. 

Ο Μακρόν ανέβαλε την ανακοίνωση του νέου πρωθυπουργού ως σήμερα, παρά το γεγονός ότι την Τρίτη είχε δηλώσει πως σκόπευε να γνωστοποιήσει τον νέο επικεφαλής της γαλλικής κυβέρνησης εντός 48 ωρών.

Ποιος είναι ο Φρανσουά Μπαϊρού
Γεννήθηκε στις 25 Μαΐου του 1951 στο Μπορντέρ των Ατλαντικών Πυρηναίων της Γαλλίας. 

 Είναι αναπληρωτής καθηγητής κλασικών σπουδών και σύμβουλος πολιτικών προσώπων από το 1979. Διετέλεσε βουλευτής από το 1986 έως το 2012 και ευρωβουλευτής από το 1999 έως το 2002, ενώ είναι δήμαρχος της Πω από το 2014.

Από το 1993 έως το 1997, επί τριών δεξιών κυβερνήσεων διετέλεσε υπουργός Παιδείας. Παράλληλα, ήταν πρόεδρος διαφόρων κεντρώων κομμάτων: του Κέντρου Κοινωνικών Δημοκρατών (CDS) από το 1994 έως το 1995 και της Δημοκρατικής Δύναμης (FD) από το 1995 έως το 1998, της Ενωσης για τη Γαλλική Δημοκρατία (UDF) από το 1998 έως το 2007 και του Δημοκρατικού Κινήματος (Mouvement démocrate) από το 2007 έως σήμερα.

Εχει θέσει υποψηφιότητα σε τρεις προεδρικές εκλογές. Υποψήφιος του UDF, ήρθε τέταρτος στον πρώτο γύρο των εκλογών του 2002, με ποσοστό 6,8% των ψήφων. Το 2007 θεωρήθηκε ότι ήταν σε θέση να προκριθεί στον δεύτερο γύρο, αλλά ήρθε τρίτος με 18,6% των ψήφων. Στη συνέχεια, ίδρυσε το MoDem, το οποίο αγκυροβόλησε στο κέντρο, ενώ το UDF κατατάσσεται παραδοσιακά στην κεντροδεξιά. Στις προεδρικές εκλογές του 2012 έλαβε ποσοστό 9,1% των ψήφων, τερματίζοντας στην πέμπτη θέση.

Αφού εγκατέλειψε τις προεδρικές εκλογές του 2017, υποστήριξε τον Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος στη συνέχεια τον διόρισε υπουργό Επικρατείας και υπουργό Δικαιοσύνης και θεωρείται στενός σύμμαχός του.