Η άσκηση πολιτικής «δεν χωράει» όταν μιλάμε για ιδρύματα και τη ζωή ατόμων με αναπηρία

Τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλά από τα ιδρύματα που φιλοξενούν άτομα με αναπηρία είναι μία πραγματικότητα με την οποία είμαστε αντιμέτωποι ως χώρα. Η Πάτρα δεν αποτελεί εξαίρεση, με τις οικονομικές δυσκολίες- σε αρκετές περιπτώσεις- να  θέτουν σε κίνδυνο τη λειτουργία δομών και ιδρυμάτων και μαζί  το μέλλον των ατόμων που ζουν σε αυτά.

Όταν σε αυτή τη δύσκολη πραγματικότητα, όπου εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι και  λογαριασμοί μένουν ανεξόφλητοι προστίθενται αντιπαραθέσεις, τότε απομακρυνόμαστε – κατά πολύ- από την εύρυθμη λειτουργία τους.

Μόνος δρόμος είναι η ομοψυχία έτσι ώστε να επιτυγχάνεται αυτή η εύρυθμη λειτουργία όλων των υπηρεσιών μίας δομής, πάντα προς όφελος των ατόμων με αναπηρίες και των ωφελούμενων. Είναι απαραίτητη, σε αυτούς τους χώρους, η συνεργασία και η συμπόρευση διοικούντων και εργαζομένων, με τη στήριξη από την Τοπική Αυτοδιοίκηση Α’ και Β’ Βαθμού έτσι ώστε να λειτουργούν και να προσφέρουν έργο. Και πρόκειται για ένα σημαντικό έργο στο οποίο «δεν χωράει» άσκηση πολιτικής.

Δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι τα ιδρύματα πεδίο όπου επί της ουσίας βρίσκουν ευκαιρία να βγουν στην επιφάνεια κομματικά συμφέροντα, για προσωπικό όφελος, όπως στην πόλη της Πάτρας.

Φυσικά θα πρέπει να ασκούνται  πιέσεις προς την Πολιτεία έτσι ώστε να υπάρχει  αύξηση της χρηματοδότησης, προκειμένου να συνεχίσει τη λειτουργία του χωρίς οι εργαζόμενοι να βρίσκονται σε κλίμα αβεβαιότητας και καθυστερήσεων στην καταβολή των μισθών. Οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των εμπλεκομένων δημιουργεί περισσότερα προβλήματα χωρίς να επιλύει κανένα.