Ρεάλ Μαδρίτης – Πατσούκα 3-0: Ξανά Βασίλισσα του Κόσμου!

Είναι η πρώτη ομάδα σε κατακτήσεις Τσάμπιονς Λιγκ, ήθελε και «όφειλε» να είναι και η πρώτη ομάδα σε κατακτήσεις του Διηπειρωτικού Κυπέλλου, μια διοργάνωση που επανήλθε φέτος στο αγωνιστικό καλαντάρι, εξαιτίας της δημιουργίας του Μουντιάλ Συλλόγων – μαμούθ που θα διεξαχθεί το καλοκαίρι του 2025 στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Ρεάλ Μαδρίτης υπενθύμισε ποια είναι η πρωταθλήτρια Ευρώπης και Κόσμου και, χωρίς να χρειαστεί να φορτσάρει ιδιαίτερα, επικράτησε άνετα της μεξικανικής Πατσούκα (3-0) στον τελικό που διεξήχθη στο «Lusail Stadium» στη Ντόχα του Κατάρ, με το κοινό να μην μοιάζει σε τίποτα με κοινό ενός διεθνούς τελικού.

Μετά από τα τρία τρόπαια το 1960, το 1998 και το 2002, η Ρεάλ έκανε το καρέ χάρη στην ατομική και ομαδική ανωτερότητά της απέναντι στην πρωταθλήτρια της Concacaf (Συνομοσπονδία Βόρειας, Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής), η οποία έγινε αισθητή μετά τα πρώτα, αναγνωριστικά λεπτά.

Οι Μαδριλένοι, με τετράδα μπροστά τους Ροντρίγκο, Τζουντ Μπέλινγκχαμ και Βινίσιους Ζούνιορ πίσω από τον επιστρέφοντα από τραυματισμό Κιλιάν Μπαπέ, είδαν τους Μεξικανούς να πλησιάζουν περισσότερο απ’ ότι αυτοί την αντίπαλη εστία στο ξεκίνημα, χωρίς πάντως να απειλήσουν σοβαρά τον Τιμπό Κουρτουά.

Ο Κάρλο Αντσελότι φώναξε για να «αφυπνίσει» τους παίκτες του, οι οποίοι σιγά σιγά μπήκαν στο κλίμα του παιχνιδιού, άρχισαν να βρίσκουν χώρους και να συνδυάζονται σωστά, σε αναζήτηση ευκαιριών μπροστά στον Κάρλος Μορένο.

Η πρώτη σημαντική ευκαιρία έφερε και το πρώτο γκολ. Κάθετη του Μπέλινγκχαμ στον Βινίσιους, ο οποίος γιόρτασε την βράβευσή του με το «The Best» χορεύοντας με ντρίμπλα τον αντίπαλο τερματοφύλακα, για να σερβίρει στη συνέχεια έτοιμο το γκολ στον Κιλιάν Εμπαπέ (37’).

Ο Γάλλος σταρ, όπως είχε κάνει και στο ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ κόντρα στην Αταλάντα, βρήκε δίχτυα και το έκανε μάλιστα στο ίδιο τέρμα όπου είχε σημειώσει τρία γκολ στον αξέχαστο τελικό του Μουντιάλ του 2022, ακριβώς την ίδια ημέρα σαν σήμερα (18/12) πριν από δύο χρόνια!

Η διαφορά, βεβαίως, ήταν ότι τότε η Γαλλία έχασε στα πέναλτι από την Αργεντινή του Λιονέλ Μέσι, στον πιο συναρπαστικό τελικό όλων των εποχών, ενώ αυτή την φορά ο Μπαπέ θα έπαιρνε την δεύτερή του κούπα ως παίκτης της Ρεάλ.

Γκολάρα – σφραγίδα κούπας του Ροντρίγκο
Παρότι η Πατσούκα μετά το γκολ έδειχνε να παίρνει την κάτω βόλτα, η Ρεάλ δεν φόρτσαρε ιδιαιτέρως. Δεν χρειάστηκε, άλλωστε, αφού ανέλαβε δράση για άλλη μια φορά η τεράστια ατομική ποιότητα των παικτών της.

Στο 53’ ο Ροντρίγκο, πολύτιμος όπως πάντα, «χόρεψε» με μια προσποίηση δύο αντιπάλους και με άψογο curler από το ύψος της μεγάλης περιοχής έστειλε την μπάλα στα δίχτυα της Πατσούκα και, επί της ουσίας, έβαλε σφραγίδα τίτλου για την ομάδα του, παρότι απέμεναν ακόμα σαράντα λεπτά για το τέλος.

Οι Μεξικανοί, ενδεχομένως δίκαια, διαμαρτυρήθηκαν ότι το γκολ δεν έπρεπε να μετρήσει γιατί ο ευρισκόμενος σε θέση οφσάιντ Μπέλινγκχαμ ήταν στο οπτικό πεδίο του τερματοφύλακα και τον εμπόδιζε να δει την πορεία της μπάλας, αλλά ο διαιτητής από την Βενεζουέλα, Χεσούς Βαλενσουέλα, και το επιτελείο του, έκριναν ότι ο Άγγλος δεν επηρέαζε.

Στο τελευταίο ημίωρο, ο Αντσελότι άρχισε τις αλλαγές για να φρεσκάρει την ενδεκάδα, η Πατσούκα χωρίς τίποτα να χάσει απείλησε δύο φορές με την μείωση του σκορ με δράστη τον Σαλομόν Ροντόν, ο «Βίνι» κυνήγησε σε δύο περιπτώσεις μια γκολάρα – σπεσιαλιτέ, αλλά εντέλει σκόραρε με πέναλτι που κέρδισε ο Λούκας Βάθκεθ, δίνοντας διαστάσεις θριάμβου σε μια ακόμα κούπα της Ρεάλ (85’).

Ρεάλ Μαδρίτης (Κάρλο Αντσελότι): Κουρτουά – Λούκας Βάθκεθ (88’ Ασένθιο), Τσουαμενί, Ρούντιγκερ, Φραν Γκαρθία – Βαλβέρδε, Καμαβινγκά (62’ Ντάνι Θεμπάγιος) – Ροντρίγκο (70’ Μόντριτς), Μπέλινγκχαμ (88’ Γκιουλέρ), Βινίσιους Ζούνιορ – Μπαπέ (62’ Μπραΐμ Ντίαθ).

Πατσούκα (Γκιγιέρμο Αλμάδα): Μορένο – Λουίς Ροντρίγκες (75’ Σάντσες Νάβα), Μπαρέτο, Μικόλτα, Μπράιαν Γκονσάλες – Μοντιέλ, Περάσα – Μπαουτίστα (75’ Μένα), Ντεόσα (89’ Ερνάντες), Ιντρίσι (89’ Ντομίνγκες) – Ροντόν.