Ο παίκτης που έφτασε τα 100 κοψίματα στην ιστορία της Basket League, μιλάει στο ΤΗΕ BEST ΜAGAZINE για τα παιδικά του χρόνια, τις μεγάλες στιγμές του και τη ζωή του στην Πάτρα.
Με ύψος 2,06 ο Λίνος Χρυσικόπουλος ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με το μπάσκετ όταν ήταν μόλις 11 ετών και ζούσε στον τόπο όπου γεννήθηκε: στην Κέρκυρα.
Εκεί όπου έπαιζε παιχνίδια ατελείωτες ώρες με τα «φιλαράκια» του κατάλαβε μετά από παρότρυνση τον δασκάλων του ποιος ήταν ο δρόμος που θα ακολουθούσε. Μία επαφή με το μπάσκετ ήταν αρκετή για να καταλάβει ότι η ζωή του θα «δενόταν» με την μπάλα. Ο έμπειρος διεθνής Έλληνας Power Forward έχοντας μία σημαντική διαδρομή σε Ελλάδα και εξωτερικό, φοράει πλέον την φανέλα του «Προμηθέα» όπου παραμένει και την φετινή σεζόν.
Της Κωνσταντίνας Τσίχλα Photo: Νίκος Ψαθογιαννάκης
Ο Λίνος Χρυσικόπουλος ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στον Φαίακα Κέρκυρας. Το καλοκαίρι του 2008 υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, με τον Άρη κατακτώντας την τέταρτη θέση του ελληνικού πρωταθλήματος. Τον Ιούλιο του 2011 μεταγράφηκε στην Ιταλική Παλακανέστρο Μπιέλα.
Επιστρέφοντας το 2013 στην Ελλάδα υπέγραψε με τον ΠΑΟΚ. Ακολούθησαν συνεργασίες με την ΑΕΚ (τον Φλεβάρη του 2020, κέρδισε το Κύπελλο Ελλάδας 2019-2020 με την ΑΕΚ να κερδίζει στον
τελικό τον Προμηθέα Πατρών), το Περιστέρι και τον Κολοσσό Ρόδου (στις 23 Οκτωβρίου κόντρα στον Προμηθέα, κατέγραψε μια ιστορική επίδοση, καθώς έφτασε τους 1.500 πόντους στην καριέρα του στο ελληνικό πρωτάθλημα σε 246 αγώνες).
Στις 7 Αυγούστου 2023, έγινε επίσημα παίκτης του «Προμηθέα Πατρών». Στις 5 Νοεμβρίου 2023, στην 271η εμφάνιση του στο Πρωτάθλημα, έφτασε τα 100 κοψίματα στην ιστορία της Basket
League και έγινε ο 48ος αθλητής που φτάνει σε τριψήφιο αριθμό.
Όταν δεν παίζει μπάσκετ και δεν προπονείται, ο Λίνος απολαμβάνει τα ηλιοβασιλέματα της Πάτρας από το σπίτι του στο Δασύλλιο και χαλαρώνει. Η απόφασή του άλλωστε να παραμείνει στην πόλη, από την στιγμή που η ομάδα τον ήθελε στο δυναμικό της, ήταν πολύ εύκολη.
Ξεκίνησες την πορεία σου από την Κέρκυρα. Τι σημαίνει για εσένα αυτο το νησί και τι θυμάσαι απο τα παιδικά σου χρόνια;
Η Κέρκυρα είναι το σπίτι μου, το καταφύγιό μου, το συναίσθημα που έχω όταν είμαι εκεί, είναι η αίσθηση ότι είμαι εκεί που πρέπει. Νιώθω πολύ τυχερός που κατάγομαι από την επαρχία και
πόσο μάλλον από την Κέρκυρα. Είναι ευλογία για ένα παιδί να μεγαλώνει στην επαρχία και αυτό γιατί το αίσθημα ασφάλειας που νιώθουν οι γονείς προσφέρει στο παιδί μεγαλύτερη ελευθερία, άρα και πιο ξέγνοιαστες στιγμές τις περισσότερες φορές. Οι πιο έντονες αναμνήσεις που έχω είναι να παίζω «παλιά» παιχνίδια, κρυφτό, αμπάριζα, μπουγέλο, ατέλειωτες ώρες με τα φιλαράκια μου στα στενά της παλιάς πόλης της Κέρκυρας.
Πότε ξεκίνησε η σχέση σου με το μπασκετ και πότε κατάλαβες οτι αυτός είναι ο δρόμος που θα ακολουθήσεις;
Όπως πολλά ψηλά παιδιά, έτσι και εγώ ωθήθηκα προς αυτή την κατεύθυνση, στην ηλικία των 11 ετών, από τους δασκάλους στο σχολείο μου. Βέβαια μια επαφή ήταν αρκετή για να μην χρειαστεί να με πιέσει ξανά κανείς για να το κάνω. Ήξερα από την πρώτη στιγμή ότι θα έχω μια σχέση ζωής με την μπάλα.
Ποιά θα έλεγες οτι ήταν η πιο καθοριστική στιγμή στη μέχρι τώρα πορεία σου στο μπασκετ για να φτάσεις στη θέση που είσαι σήμερα;
Νομίζω εκείνη η στιγμή που ήμουν 11 ετών και απάντησα θετικά στην πρόταση να δοκιμάσω το μπάσκετ.
Πόσες θυσίες και ποια χαρακτηριστικά απαιτούνται για μια επιτυχημένη διαδρομή στο μπασκετ;
Αρχικά να ξεχωρίσουμε ότι η πετυχημένη διαδρομή δεν είναι συνυφασμένη με τις θυσίες. Νομίζω ότι μπορείς να κάνεις μια πολύ πετυχημένη καριέρα χωρίς θυσίες. Απλά, αν κάνεις και θυσίες θα
κάνεις μια επιτυχημένη καριέρα με μεγαλύτερη διάρκεια! Το πώς ορίζονται οι θυσίες για κάθε αθλητή μπορεί να διαφέρει, αλλά οι κυριότερες λίγο πολύ μοιάζουν και τις κάνουν όλοι. Πρώτη είναι η
σωματική καταπόνηση. Ο αθλητισμός με τον πρωταθλητισμό είναι τελείως διαφορετικές έννοιες. Στον πρωταθλητισμό το κορμί φτάνει σε τέτοια όρια που φτάνεις 30-35 χρονών και έχεις στην
πλάτη σου 2 έως 3 χειρουργεία και αφόρητους, πολλές φορές, καθημερινούς πόνους. Επίσης στερείσαι προσωπικές στιγμές με την οικογένειά σου, δεν υπάρχουν αργίες, γιορτές, γενέθλια κ.λπ.
Η πειθαρχία είναι απαραίτητη τόσο σε προσωπικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Λειτουργείς μόνιμα με κανόνες γιατί είσαι σε ένα σύνολο που ο ένας επηρεάζει τον άλλο άμεσα! Πρέπει να είσαι πειθαρχημένος στο τι τρως, στο πώς προπονείσαι, στα ωράρια, σε κανονισμούς έξω από το γήπεδο. Παρόλα αυτά είναι τόσα τα «κέρδη» που θα έκανα ξανά και ξανά την ίδια επιλογή.
Από το 2008 που υπέγραψες το πρώτο σου επαγγελματικό συμβόλαιο, ποια είναι τα κριτήρια για να πεις "Ναι" σε μια μεταγραφή;
Τα κριτήριά μου από τότε που ξεκίνησα έχουν αλλάξει. Βέβαια το μόνο που δεν άλλαξε ποτέ είναι ότι ήθελα να βρίσκομαι σε μια ομάδα με πλάνο που να θέλει να είναι ανταγωνιστική σε κάθε
παιχνίδι.
Οι συμμετεοχές σε παιχνίδια με την Εθνική Ομάδα είναι αυτές με τα πιο δυνατά συναισθήματα για έναν αθλητή;
Νομίζω ότι η κλήση στην εθνική ομάδα για έναν αθλητή είναι η υπέρτατη τιμή, εκείνη την στιγμή δεν αντιπροσωπεύεις ούτε ένα σωματείο, ούτε τον εαυτό σου αλλά τα όνειρα ενός έθνους, οπότε δεν θα αποτελούσα εγώ την εξαίρεση.
Έχεις και την εμπειρία του εξωτερικού με ξένες ομάδες. Είναι κάτι που θα έκανες ξανά;
Δυστυχώς, η εμπειρία του εξωτερικού για μένα δεν ήταν η καλύτερη για πολλούς λόγους. Για μένα ήρθε σε πολύ άγουρη ηλικία και σε συνδυασμό με τραυματισμούς. Θα ήθελα πολύ να την ξαναζήσω με διαφορετικές συνθήκες.
Και φέτος είσαι στην ομάδα του «Προμηθέα Πατρών». Μιλησέ μας για την απόφαση να βρίσκεσαι σε αυτή την ομάδα. Τι αναμνήσεις έχεις από την κοινή σας πορεία;
Δεύτερη χρόνια στην Πάτρα και αυτό γιατί η πρώτη χρόνια έκανε την απόφασή μου -από την στιγμή που η ομάδα ήθελε να με κρατήσει στο δυναμικό της- πολύ εύκολη. Έχω νιώσει πολλή αγάπη και αποδοχή τόσο ως παίκτης όσο και ως άνθρωπος, από την ομάδα. Αυτό σε συνδυασμό με τους αγωνιστικούς στόχους όσο και με την τυπικότητα της ομάδας στις υποχρεώσεις της δεν μου άφησαν περιθώρια για άλλη επιλογή. Ευελπιστώ στο τέλος αυτής της κοινής πορείας οι σχέσεις που φτιάχνω σε ανθρώπινο επίπεδο να έχουν γίνει ακόμα δυνατότερες.
Υπάρχει αυτή τη στιγμή χώρος και χρόνος εκτός αθλητισμού; Ποια είναι η καθημερινότητά σου στην πόλη της Πάτρας;
Πιστεύω ότι αν θέλεις μια ισορροπημένη ψυχική υγεία πρέπει να βρίσκεις προσωπικό χρόνο εκτός ομάδας, οπότε προσπαθώ και εγώ να βρίσκω χρόνο έστω για έναν καφέ, για μια έξοδο για φαγητό, για έναν περίπατο ή για σινεμά! Η μέρα αποτελείται κυρίως από προπόνηση και προετοιμασία για την προπόνηση, καλό φαγητό δηλαδή και καλό ύπνο. Τις ώρες που δεν απασχολούμαι με το μπάσκετ, κάνω απλά πράγματα.
Υπάρχουν όνειρα και στόχοι για το μέλλον εκτός γηπέδου;
Ακόμα δεν έχω σκεφτεί το μετά, νιώθω ότι έχω αρκετά χρόνια ακόμα στον χώρο του μπάσκετ
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
