Στροφυλιά Αχαΐας: Πραγματοποιήθηκε το περιφερειακό πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου

Ένα πολύ θετικό βήμα για τον αθλητισμό της περιοχής μας και δη, την αντοχή, έγινε στο περιφερειακό πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου στις 12-1-2025. Ο αγώνας του περιφερειακού πρωταθλήματος αναβίωσε στον κατά κανόνα παραδοσιακό του χώρο, τη Στροφυλιά Αχαΐας, όπου σπουδαίοι αθλητές αντοχής έχουν τρέξει κατά το παρελθόν.

Η καλόγρια και δη το δάσος της στροφυλιάς, για όσους έχουν γνώση γύρω από την αντοχή, αποτελεί ένα από τους ιδανικότερους χώρους προπόνησης στην χώρα για δρομείς αντοχής, ενώ παράλληλα προσφέρει μία απαράμιλλης ομορφιάς τοποθεσία και για τους θεατές.

Ο αγώνας αυτός φέτος έγινε κυριολεκτικά τη τελευταία στιγμή. Είναι όμως μία σημαντική ευκαιρία για σοβαρή αναβάθμιση. Η αναβάθμιση μπορεί να επέλθει με δύο τρόπους και κατευθύνσεις. Η πρώτη να προσελκύσει ακόμα πιο ποιοτικούς αθλητές από τις γύρω περιοχές (Ιωάννινα, Πελοπόννησο και στερεά Ελλάδα) και η δεύτερη να αναβαθμίσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες της.

Ο χώρος προσφέρεται για ένα εξαιρετικό τεστ ενόψει του πανελληνίου πρωταθλήματος ενώ είναι βέβαιο πως οι αθλητές άλλων περιοχών, δεν έχουν τη πρόσβαση σε παρόμοιους χώρους. Παράλληλα ο αγώνας αυτός θα έπρεπε κατά την άποψη μου να συμπίπτει με ένα καμπ αντοχής, ακόμα και 7-10 ημερών, που θα κατέληγε σε ένα τέτοιο αγώνα. Δηλαδή ένα καμπ στη περιοχή της Πάτρας με προπονητική έμφαση το δάσος της στροφυλιάς, όπου στο τέλος του θα υπάρχει και ο αγώνας ανωμάλου δρόμου της στροφυλιάς.

Οι δυνατότητες σαφώς υπάρχουν, οι χώροι επίσης, η περίοδος τον εορτών προσφέρεται και το σημαντικότερο είναι ότι προέκυψε η σοβαρή θέληση των υπεύθυνων και κυρίως του δημάρχου Δυτικής Αχαΐας να βοηθήσει με όλα τα μέσα προς κάθε κατεύθυνση. Για να υλοποιηθούν τέτοιες διαδικασίες, οφείλουμε να εργαστούμε από νωρίς και όχι τελευταία στιγμή. Κάποια στιγμή πρέπει να μπει μακροπρόθεσμος προγραμματισμός πάνω σε τέτοια ζητήματα, αν και εφόσον θέλουμε να αναβαθμίσουμε τον ανώμαλο και όχι να μένουμε διαρκώς σε ευχολόγια. Οι πράξεις δείχνουν το δρόμο για το καθένα.

Σε ότι αφορά τον αγώνα, διεξήχθη σε ένα πραγματικό πολύ βαρύ και δύσκολο έδαφος. Η βροχή που είχε προηγηθεί, είχε βαρύνει και λασπώσει αρκετά το έδαφος και η εναλλαγή επιφανειών, μαλακού χώματος και βρεγμένου γρασιδιού δυσχέραιναν ακόμα περισσότερο τη προσπάθεια των αθλητών. Οι χρόνοι ήταν φανερά μακριά απο τις δυνατότητες των αθλητών, αλλά στον ανώμαλο οι χρόνοι είναι δευτερεύοντες, ενώ ο αγώνας αυτός βρίσκεται σε μία περίοδο που πολλοί αθλητές βρίσκονται υπό το καθεστώς έντονης προετοιμασίας.

Κλείνοντας θα πρέπει να πούμε τα γνωστά. Αφενός μεν ότι δε γίνεται ένας αθλητής να τρέχει μόλις δυο αγώνες ανωμάλου δρόμου. Για να φτάσει κάποιος αθλητής σε αγωνιστική κορύφωση ο προπονητής πρέπει να έχει συχνότερη δυνατότητα αξιολόγησης της προπόνησης μέσω αγώνων του αθλητή του. Αφετέρου, να πάψουμε να φοβόμαστε τις δυσκολίες του ανωμάλου. Οφείλουμε να προσαρμόζουμε τις διαδρομές στα διεθνή πρότυπα, ώστε να ετοιμαζόμαστε ορθότερα. Ο ανώμαλος αποτελεί σοβαρό στάδιο προετοιμασίας για όλους τους αθλητές, αντοχής και ημιαντοχής και εξ αυτού ελπίζω να έχουμε και νέα αναβάθμιση των Τρικάλων προς αυτή τη κατεύθυνση.

Τέλος θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα στον ανώμαλο, ειδικά στη κατηγορία κ-23 και ανδρών/γυναικών για ανώμαλους ημιαντοχής 2000-3000μ.