«Η υπόθεση Λεπέν και ο συστημικός ξεπεσμός της δημοκρατίας…»

Η πρόσφατη καταδικαστική απόφαση εναντίον της Μαρίν Λεπέν, που την αποκλείει από τη διεκδίκηση δημόσιων αξιωμάτων, δεν είναι μια απλή νομική διαμάχη. Είναι **η εκδήλωση μιας βαθύτερης κρίσης**: το δημοκρατικό σύστημα, αντί να αντιμετωπίζει τις ιδέες μέσω της πολιτικής διαμάχης, επιλέγει τη δικαστική εξόντωση των αντιφρονούντων. Η Λεπέν χαρακτήρισε την απόφαση ως «πολιτική θανατική ποινή», ενώ ο Μελανσόν, παρά τις διαφορές του, προειδοποίησε ότι αυτό το «όπλο» μπορεί αύριο να στραφεί κατά οποιουδήποτε απειλεί το κατεστημένο.
Η ανάγκη μιας 6ης Γαλλικής Δημοκρατίας, όπου η λαϊκή βούληση θα είναι ανυποχώρητη, γίνεται κάθε φορά πιο επιτακτική.

Το Παράδοξο του φόβου:
Γιατί το κατεστημένο δεν αντέχει την κάλπη;
Αν η Λεπέν πραγματικά αντιπροσωπεύει κίνδυνο, γιατί να μην ηττηθεί στις κάλπες; Η απάντηση είναι απλή: το σύστημα φοβάται την εκλογική κρίση.
Ο αποκλεισμός πολιτικών αντιπάλων δεν είναι δείγμα δημοκρατικής ωριμότητας, αλλά παραδοχή αδυναμίας
να πεισθεί ο λαός. Όπως στην Ελλάδα, όπου η περιθωριοποίηση οδήγησε στην ενίσχυση των «αντισυστημικών», έτσι και στη Γαλλία, η δικαστική καταστολή θα επιταχύνει τον ριζοσπαστισμό.

Τρία Σημεία Ανησυχίας
για τη Δημοκρατία:
1. Το δικαίωμα του εκλέγεσθαι ως ιερό αγαθό
Οποιαδήποτε δικαστική παρέμβαση που περιορίζει αυτό το δικαίωμα μετατρέπει τη δημοκρατία σε ολιγαρχική παρωδία. Αν μια ιδεολογία είναι επικίνδυνη, ας ηττηθεί στην πολιτική σκηνή – όχι στα δικαστήρια.

2. Πολιτική δικαιοσύνη
ή εργαλείο καταστολής;
Η σημερινή στόχευση της ακροδεξιάς μπορεί αύριο να γίνει η απειλή κατά της αριστεράς – ή οποιουδήποτε εκτός συστήματος.
Ο Μελανσόν το είπε ξεκάθαρα: «Οι μηχανισμοί καταστολής δεν διακρίνουν ιδεολογίες».

3. Η Ευρωπαϊκή υποκρισία:
Δύο μέτρα και δύο σταθμά Ορμπάν, Κατσίνσκι:
Κυρώσεις για «αντιδημοκρατικές πρακτικές».
- Μακρόν, Σολτς:
Σιωπή για δικαστικούς αποκλεισμούς αντιπάλων.
Η ΕΕ δεν υπερασπίζεται τη δημοκρατία υπερασπίζεται τα συμφέροντα των ηγετών της.

Η Σκοτεινή Πλευρά
της Ευρωπαϊκής :
«Η δημοκρατία των Βρυξελλών είναι μια φάρσα»Από τη Ρουμανία (όπου ακυρώθηκαν εκλογές) έως τη Γαλλία, ένα αόρατο δίκτυο ελέγχει δικαστές και ΜΜΕ, εξασφαλίζοντας ότι μόνο
οι «εγκριμένοι»
θα κυβερνήσουν.
Ο Πολωνός πρόεδρος Ντούδα έχει ήδη προειδοποιήσει: «Οι εκλογές στην ΕΕ γίνονται νόμιμες μόνο αν κερδηθούν από τους "σωστούς"».
Προς μια Πραγματική Λύση: Δημοκρατία χωρίς φόβο !
Αντί να αποκλείουμε,
ας ενδυναμώσουμε
τη δημοκρατία:
- Διαφάνεια:
Έλεγχος στη χρηματοδότηση όλων των κομμάτων – όχι μόνο των αντισυστημικών.
- Ισότητα: Ίσος χρόνος στα ΜΜΕ για όλους τους πολιτικούς χώρους.
- Ευθύνη: Τιμωρία για πράξεις (π.χ. βία, μίσος), όχι για ιδέες.

Η Ευρώπη βρίσκεται σε υπαρξιακό διακύβευμα:
Να συνεχίσει ως λουκέτο
των ελίτ ή να ανακάμψει
ως πραγματική ένωση λαών. Η απάντηση δεν είναι περισσότεροι αποκλεισμοί, αλλά περισσότερη δημοκρατία.
Όπως είπε ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ στο Μόναχο,
«Η Ευρώπη πρέπει να σταματήσει να κατηγορεί τους άλλους για τις δικές της αποτυχίες»

Τέλος υπενθυμίζεται ότι η ελληνική εμπειρία με την περιθωριοποίηση αντισυστημικών πολιτικών δυνάμεων , κομμάτων και προσώπων είναι προειδοποιητικό παράδειγμα.