Ο Συνταγματολόγος Γιώργος Κατρούγκαλος στο thebest.gr: "Τι θέλουμε; Διαπλοκή ή Ανατροπή;" - Το διακύβευμα των ευρωεκλογών της Κυριακής

Ο συνταγματολόγος και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κατρούγκαλος μιλά αποκλειστικά στο thebest.gr. Και με σκληρή γλώσσα μιλά για το διακύβευμα των ευρωεκλογών, για τις προτάσεις Σαμάρα σε σχέση με την συνταγματική αναθεώρηση αλλά και για τον αγώνα του ώστε να μπει φρένο στις πολιτικές που παράγουν ανεργία και φτώχεια.

Η συνέντευξη:

1.Τι σημαίνει για τον Γιωργο Κατρούγκαλο η υποψηφιότητα για την Ευρωβουλή και πως μπορούν οι ευρωεκλογές να πυροδοτήσουν πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό της χώρας;

Θεωρώ τις επικείμενες εκλογές πραγματικά ιστορικές, για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Η χώρα μας είναι, ούτως ή άλλως, ο καθρέφτης του μέλλοντος της ηπείρου, όπως ήταν η Ισπανία το 1936. Συμπυκνώνει, με άλλα λόγια, την κυρίαρχη σήμερα πολιτική σύγκρουση, μεταξύ νεοφιλελευθερισμού και κοινωνικού κράτους, αυταρχισμού και δημοκρατίας. To διακύβευμα των εκλογών έχει, συνεπώς, δύο όψεις. Η πρώτη έχει καθαρά εθνικό χρωματισμό: πρέπει να στείλουμε ένα μήνυμα ότι δεν ανεχόμαστε να κυβερνιόμαστε άλλο όπως πριν. Να μπει τέλος στο παλαιό πολιτικό σύστημα της διαπλοκής του παλαιοκομματισμού με τις οικονομικές ελίτ και τα συστημικά ΜΜΕ. Συνοψίζεται στο δίλημμα: Διαπλοκή ή Ανατροπή. Αλλά και η ευρωπαϊκή εκδοχή του διακυβεύματος είναι εξίσου σημαντική. Τα μνημόνια δεν αποτελούν παρά την εφαρμογή στην πατρίδα μας των κυρίαρχων στην Ευρώπη νεοφιλελεύθερων πολιτικών, ακόμη και εκεί (στις 19 από τις 28 κυβερνήσεις) που συγκυβερνούν και οι σοσιαλδημοκράτες. Η εφαρμογή τους απετέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα πειράματα κοινωνικής μηχανικής, που συνίστατο στην προσπάθεια να εφαρμοστούν σε ένα κράτος του «πρώτου κόσμου» οι πιο ακραίες συνταγές ανασυγκρότησης όχι μόνον της οικονομίας, αλλά και της κοινωνίας. Η ανατροπή τους μπορεί να ξεκινήσει από την Ελλάδα, γιατί η χώρα μας είναι ο αδύναμος κρίκος του νεοφιλελευθερισμού στην ήπειρο μας. Και τούτο γιατί η εξαθλίωση της κοινωνίας, η διάλυση της οικονομίας αλλά και η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος καθιστούν αδύνατη τη συνέχιση του πειράματος. Από την Ελλάδα, λοιπόν, μπορεί να ξεκινήσει ένα ντόμινο αλλαγών που θα αμφισβητήσει τις σημερινές επιλογές της γερμανικής Ευρώπης. Το δεύτερο αυτό δίλημμα συνοψίζεται ως εξής: Νεοφιλελευθερισμός ή κοινωνική Ευρώπη. Αν εκλεγώ θα αγωνιστώ, μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ και την Ευρωπαϊκή Αριστερά, πρώτα από όλα για να μπει φρένο στις πολιτικές που παράγουν φτώχεια και ανεργία. Ιδιαίτερα σκοπεύω να ασχοληθώ, λόγω και της ακαδημαϊκής μου ειδίκευσης, με το μείζον εθνικό θέμα της διαγραφής του χρέους.

2. Πως κρίνεις τις προτάσεις Σαμαρά για την συνταγματική αναθεώρηση; Πως μπορούν να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις των μνημονίων στους δημοκρατικούς θεσμούς;

Πέρα από το ότι αποτελούν ένα προφανές πολιτικό πυροτέχνημα, μια απέλπιδα προσπάθεια ο κατεδαφιστής να εμφανιστεί ως πολιτικός αναμορφωτής, οι προτάσεις Σαμαρά σε ένα κυρίως αποσκοπούν: τη συνταγματοποίηση του νεοφιλελευθερισμού, όχι πλέον ως διαρκή εξαίρεση, λόγω της κατάστασης ανάγκης της οικονομίας, αλλά ως τη νέα κανονικότητα. Δεν είναι μόνο οι προτάσεις για ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων. Αυτά που μισοκρυμένα αναγγέλλονται για την αλλαγή των οικονομικών διατάξεων του Συντάγματος είναι τα πιο βασικά. Να καταργηθεί το άρθρο 106 του Συντάγματος, ώστε να μην έχει πια αρμοδιότητα η πολιτεία επί των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, να εξαφανιστεί η θεμελιώδης αρχή του κοινωνικού κράτους. Για αυτό το λόγο, η αριστερά θα πρέπει να απέχει απολύτως από την θεατρική παράσταση που προσπαθεί να στήσει το σύστημα Μαξίμου. Χρειαζόμαστε ένα νέο Σύνταγμα των πολιτών, ένα Σύνταγμα που δεν θα προβλέπει απλώς θεσμούς άμεσης δημοκρατίας, αλλά το ίδιο θα αποτελεί εφαρμοσμένη άσκησή της. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να έρθει παρά μόνον από μια νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία της αριστεράς και –πάνω από όλα- από ένα διαφορετικό συσχετισμό δυνάμεων στην κοινωνία. Η κυβέρνηση της αριστεράς θα πρέπει να θέσει στο λαό, με δημοψήφισμα, ερώτημα για το αν θέλει νέο Σύνταγμα, που θα συνταχθεί από τους πολίτες, με διαδικασίες αμεσοδημοκρατικές, όπως έγινε στην περίπτωση της Ισλανδίας.

3. Τι πρέπει να αλλάξει στην σημερινή Ευρωπαική Ενωση;

Τα πάντα. Και η αρχή να γίνει στις 25 Μαΐου.