Έχουν "πάθος" με τη φωτογραφία – Έξι Πατρινοί μας μιλούν για τον… έρωτα της ζωής τους

Δεν είναι απλώς ένα χόμπι

Δεν πάνε σχεδόν πουθενά χωρίς να πάρουν μαζί τους την φωτογραφικής τους μηχανή η οποία πλέον αποτελεί ουσιαστικά ένα ακόμα ζωτικό όργανο του σώματός τους. Αναζητούν την στιγμή, εκφράζονται, πειραματίζονται, παθιάζονται.

Είναι ερασιτέχνες αλλά λίγα πράγματα έχουν να ζηλέψουν από τους επαγγελματίες του χώρου.

Αρκετοί Πατρινοί έχουν «τρέλα», έρωτα, τον χαρακτηρίζουν οι ίδιοι, με τη φωτογραφία. Το thebest.gr έψαξε και βρήκε 6 συμπολίτες που εκφράζονται μέσα από αυτή τη μοναδική μορφή τέχνης και σας παρουσιάζει μερικά από τ’ αγαπημένα τους ΚΛΙΚ.

Παράλληλα τους δώσαμε την ευκαιρία, σε πρώτο πρόσωπο, να μας πουν λίγα πράγματα για το πώς ξεκίνησαν όλα, τι τους εμπνέει και τι τους προσφέρει η ενασχόλησή τους με την φωτογραφία. Ας τους γνωρίσουμε, μέσα από τα δικά τους λόγια και τις δικές τους… στιγμές:

ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΝΝΑΣ

Πάει μισός και πλέον αιώνας, που ήλθα στη ζωή στη Πάτρα, όπου ακόμα κατοικώ και εργάζομαι. Από μικρός είχα μια έμφυτη αγάπη για τα ταξίδια, τις περιπλανήσεις στη φύση, την ορειβασία και γενικά τη περιπέτεια. Έτσι γρήγορα βρέθηκα σε συλλόγους και ομάδες που ανεβάζουν την …αδρεναλίνη!

Μαζί με όλα αυτά άρχισε να καλλιεργείται μέσα μου και το πάθος της φωτογραφίας. Στη αρχή σαν μια απλή αναμνηστική καταγραφή, τόπων και γεγονότων που συναντούσα στις εξορμήσεις μου, αλλά σιγά-σιγά άρχισε να γίνεται κάτι πιο ουσιαστικό και οργανωμένο. Άρχισα να μελετώ βιβλία και περιοδικά σχετικά με τη φωτογραφία και δαπάνησα πολλά φιλμ, μέχρι να βελτιωθώ.

Ταξίδεψα σε αρκετά μέρη της Ελλάδας και σε αρκετά του εξωτερικού από τα παγωμένα Ιμαλάϊα, μέχρι τα βάθη της Σαχάρας, αποκομίζοντας εμπειρίες και χιλιάδες φωτογραφίες.

Τα τελευταία χρόνια είμαι μέλος της Φωτογραφικής Λέσχης Πάτρας «ΗΔΥΦΩΣ» και έχω συμμετοχή σε μερικές ομαδικές εκθέσεις της Λέσχης. Φωτογραφίες μου έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά ή sites, φωτογραφικά ή ταξιδιωτικά.

Το τελευταίο διάστημα με απασχολεί η φωτογράφιση «μακράς έκθεσης» κι έχω σε εξέλιξη, μερικά portofolios με το είδος αυτό, της φωτογραφίας.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΤΡΩΝΗΣ

Η φωτογραφία μου άρεσε από παλιά αλλά δεν είχα ασχοληθεί ποτέ συστηματικά και εντατικά. Η ενασχόλησή μου πιο τακτικά με την φωτογραφία ξεκίνησε το 2010 με μία Samsung και συνέχισα με την πρώτη μου dslr την οποία σπάνια αποχωρίζομαι πλέον.

Εκφράζομαι με τη φωτογραφία, παρουσιάζω την δική μου πραγματικότητα, την δική μου αλήθεια. Σήμερα φωτογραφίζω κυρίως τη φύση, το αστικό τοπίο, τη νύχτα, δρόμους αλλά και οτιδήποτε μου δίνει την αίσθηση ότι μπορεί να μεταφέρει κάτι σαν εικόνα.

Βελτιώθηκα από έναν πολύ καλό μου φίλο, αλλά και μέσα από τη συμμετοχή μου σε διάφορες φωτογραφικές ομάδες της πόλης, από το διαδίκτυο, από βιβλία και σεμινάρια. Εκτός από την φωτογραφία μου αρέσει και η ποίηση, και όπως έλεγε ο Οράτιος : «Μια εικόνα είναι ποίημα χωρίς λέξεις».

ΣΠΥΡΟΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ

Άρχισα να ασχολούμαι συστηματικά αλλά πάντα ερασιτεχνικά με την φωτογραφία, πριν περίπου 2 χρόνια και αφού παρακολούθησα μια σειρά σχετικών μαθημάτων στα πλαίσια της δράσης της Εθελοντικής Ομάδας Patrinistas "ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ" με δάσκαλο τον Παναγιώτη Παπαθεοδωρόπουλο.

Επίσης μέσω διαδικτύου παρακολουθώ διάφορα μαθήματα και τεχνικές φωτογράφισης καθώς επίσης παρακολουθώ τα μαθήματα που οργανώνει η Φωτογραφική Λέσχη Πάτρας ΗΔΥΦΩΣ, της οποίας είμαι δόκιμο μέλος από τις αρχές του 2015.

Στην φωτογραφία βρήκα μία πάρα πολύ ευχάριστη απασχόληση (χόμπυ) και γρήγορα διαπίστωσα ότι πλέον βλέπω τον κόσμο με άλλο "μάτι". Μου αρέσει, μεταξύ άλλων, η φωτογράφιση τοπίων και η φωτογραφία δρόμου. Μου αρέσει να φωτογραφίζω τα παράξενα - κακώς κείμενα που συναντώ στο διάβα μου και να τα δημοσιοποιώ προκειμένου να ευαισθητοποιήσω τον κόσμο - αρμοδίους φορείς.

Όσον αφορά τις τεχνικές φωτογράφισης, πειραματίζομαι στις φωτογραφίσεις μακράς έκθεσης (LONG EXPOSURE) και υψηλού δυναμικού εύρους (HDR). Κατά την φωτογράφιση, πέραν της τεχνικής, προσέχω και την σύνθεση (περιεχόμενο), καθώς επιθυμία μου είναι η όσο το δυνατόν λιγότερη (έως καθόλου) εκ των υστέρων παρέμβαση με τα διάφορα σχετικά προγράμματα επεξεργασίας. Ως πρόγραμμα επεξεργασίας, εάν απαιτηθεί, χρησιμοποιώ σχεδόν αποκλειστικά το LIGHTROOM.

ΜΑΡΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

Στο μαγικό κόσμο της φωτογραφίας μπήκα ξαφνικά και μάλλον απρόσμενα. Τέλη του 2012 η ιδέα ήταν να φτιάξουμε για τους Patrinistas μια φωτογραφική ομάδα εντελώς ερασιτεχνικά και μόνο για το κέφι μας!

Σωτήρια ιδέα!!! Η Ελλάδα έμπαινε σε μία κρίση κι εγώ έβρισκα διέξοδο από την θλιμμένη καθημερινότητα! Μαθήματα, φωτοβόλτες, καινούργιοι φίλοι, μικρογλεντάκια...

Μένω στην Αρόη και από μικρή γέμιζαν τα μάτια μου με υπέροχα ηλιοβασιλέματα! Ξεκίνησα να τα φωτογραφίζω λοιπόν και συνέχισα με όλα όσα γαργαλούσαν την καρδιά μου.

Για μένα η φωτογραφία έχει αξία επειδή είναι μνήμη. Εικόνες που δεν θα χαθούν μες τους αιώνες.

Ένας αγαπημένος φίλος μου είπε πως η ματιά μου είναι ''ποιητική'' ! Το κρατώ λοιπόν στη σκέψη μου και συνεχίζω ν αναζητώ! Εξάλλου ποίηση δεν είναι η ζωή;

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ (TILE KANALIAS)

Η αγάπη μου για την φωτογραφία ξεκίνησε το 2010, όταν πήρα την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή.

Έπεσε στα χέρια μου ένα παλιό βιβλίο το «Ας γνωρίσωμε την Πάτρα» που γράφτηκε αρχές δεκαετίας 60’, στο τέλος είχε φωτογραφίες ασπρόμαυρες της τότε εποχής. Σκέφτηκα, γιατί να μην αποτυπώσω την σύγχρονη εκδοχή τους; Σιγά-σιγά, άρχισα να αποτυπώνω τις ομορφιές της πόλης μου και να προσπαθώ να την αναδείξω και να διευρύνω την θεματολογία μου.

Ασχολούμαι ερασιτεχνικά και σχεδόν δεν πάω πουθενά χωρίς την φωτογραφική μηχανή μου, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να προκύψει. Φωτογραφίζω τοπία, πορτραίτα, γενικά ότι μου τραβά την προσοχή.

Ιδιαίτερη τιμή για μένα, η συμμέτοχή με φωτογραφία μου, που θα εκπροσωπήσει την χώρα μας στο φετινό διαγωνισμό φωτογραφίας του Παγκόσμιου Συνεδρίου Inner Wheel (που είναι η μεγαλύτερη γυναικεία εθελοντική οργάνωση με πάνω από 100000 μέλη σε 103 χώρες) και που θα πραγματοποιηθεί από 5 – 10 Μαΐου 2015, στην Κοπεγχάγη.

ΤΑΚΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Η πρώτη επαφή μου με την φωτογραφία άρχισε γύρω στο 1982, με μια zenith αγορασμένη με φοιτητικές οικονομίες και κράτησε περίπου μια δεκαετία. Μαγική στιγμή η ανάδυση μέσα από το δοχείο του εμφανιστή της πρώτης μου φωτογραφίας.

Μετά οι ανάγκες του καθ΄ημεραν βίου έβαλαν την φωτογραφία σε δεύτερη μοίρα μέχρι το 2010 που ο νεανικός έρωτας επανήλθε ως σφοδρός γεροντοέρωτας. Αγαπημένο είδος φωτογραφίας ήταν και παραμένει η φωτογραφία δρόμου. Η ανθρωπινή παρουσία καθώς και η υποδήλωση της απουσίας της είναι στην δική μου ματιά απαραίτητη μαγιά.

Η φωτογράφος Helen Levitt είχε πει «Επειδή είμαι άναρθρη εκφράζομαι με εικόνες». Νοιώθω ακριβώς την ανάγκη να πλησιάσω και να ερμηνεύσω τον κόσμο, να τοποθετήσω έμενα και τους άλλους μέσα σε αυτόν.

Και η φωτογραφία μου ταιριάζει σαν τρόπος έκφρασης γιατί αποσπά μαγικά στιγμές ενός κόσμου ολοένα και πιο κατακερματισμένου και επενδύει πάνω σε αυτές την μνήμη αλλά και το μελλούμενο.