Τι βρέθηκε και από πότε χρονολογείται

Μόλις 20χλμ. νοτιοδυτικά της Πάτρας, στο χωριό Μιτόπολη του Δήμου Δυτικής Αχαΐας εδώ και περίπου 20 χρόνια η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως ένα σημαντικό αρχαιολογικό εύρημα από την εποχή των μυκηναίων. Πρόκειται για το μυκηναϊκό νεκροταφείο της Μιτόπολης.

Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους η μυκηναϊκή εγκατάσταση της Μιτόπολης, ουσιαστικά αποτελεί μια από τις πιο σπουδαίες μυκηναϊκές θέσεις της δυτικής Αχαΐας και μαζί μα άλλες ανάλογες εγκαταστάσεις της πεδινής «Δυμαίας χώρας» έπαιξε σημαντικό ρόλο στην μακραίωνη παρουσία των Μυκηναίων στην ευρύτερη περιοχή.

Ωστόσο από το 1996 που αποκαλύφθηκε το νεκροταφείο μέχρι και σήμερα παραμένει παντελώς αναξιοποίητο και άγνωστο στο κοινό μιας και ουδέποτε κατέστη επισκέψιμο.

Όσον αφορά στο τί ακριβώς βρέθηκε στο νεκροταφείο, η Εταιρεία Μελετών Μυκηναϊκής Αχαΐας αναφέρει χαρακτηριστικά:… Είναι οργανωμένο στη θέση Καραγιάννη, στα χαμηλά πρανή του Μιτοπολιάνικου βουνού ή αλλιώς Κομποβουνίου, απ΄ όπου μπορεί κανείς να ελέγξει όλη τη ΒΔ πεδινή έκταση της Αχαΐας καθώς και τον Πατραϊκό κόλπο.

Η σωστική ανασκαφή που πραγματοποιήθηκε στον χώρο το 1996 αποκάλυψε μέχρι σήμερα επτά θαλαμοειδείς τάφους, λαξευμένους στο σαθρό μαργαρικό πέτρωμα της περιοχής, που καλύπτουν χρονολογικά τις περιόδους από την Υστερο-Ελλαδική ΙΙΙΑ έως και την Υστερο-Ελλαδική ΙΙΙΓ (περίπου 1400 – 1100 π.Χ.). Η ακριβής του έκταση δεν έχει καθοριστεί ακόμα, όμως σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία φαίνεται να ξεπερνά τα εικοσιπέντε στρέμματα.

Η μυκηναϊκή παρουσία στην ευρύτερη περιοχή χρονολογείται ήδη από τα πρώιμα χρόνια. Η εγκατάσταση στην Μιτόπολη είχε αγροτικό χαρακτήρα, προσανατολισμένο στην εκμετάλλευση των γύρω πεδινών εκτάσεων.

Το νεκροταφείο της δε, αποτελεί μέρος μιας τυπικής εγκατάστασης, σε συνδυασμό με τον οικισμό ο οποίος δεν έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα, πιθανώς όμως να βρίσκεται στον χώρο που ήδη έχει αναπτυχθεί το παλαιό ομώνυμο χωριό.

Στον αρχαιολογικό χώρο μπορεί κανείς να δει τα χαρακτηριστικά στοιχεία της ταφικής αρχιτεκτονικής των μυκηναίων: οι τάφοι λαξεύονταν στο μαλακό πέτρωμα και αποτελούνταν από μία επικλινή «ράμπα» (δρόμο), ο οποίος οδηγούσε στον θάλαμο, συνήθως κυκλικής ή τετράπλευρης.

Το στόμιο κλεινόταν με ξερολιθιά, η οποία ανοιγόταν σε κάθε διαδοχική χρήση του τάφου. Οι ταφές γίνονταν απ’ ευθείας πάνω στο δάπεδο του θαλάμου και συνοδεύονταν από πλούσια κτερίσματα.

Οι παλαιότερες ταφές, μαζί με τα κτερίσματά τους, παραμερίζονταν στα άκρα του θαλάμου ή ακόμα και μέσα σε λάκκους, ώστε να δημιουργηθεί χώρος για τις κατοπινές ταφές. Μεταξύ των ταφών και των κτερισμάτων που βρέθηκαν στην Μιτόπολη ξεχωρίζει η πρωτογενής ταφή του πολεμιστή που βρέθηκε στον τάφο 1 και που ανήκει στην Υστεροελλαδική ΙΙΙΑ:2 περίοδο (περί το 1350-40 π.Χ.).

Πηγή πληροφοριών και φωτογραφιών: emmach.gr