Ψυχραιμία, τίποτε δεν έχει τελειώσει ακόμα...

Όλα δείχνουν τελειωμένα, αλλά τίποτε δεν έχει τελειώσει ακόμα.

Σίγουρα η κατάσταση είναι δύσκολη και κρίσιμη. Σίγουρα το κλίμα είναι βαρύ, και, στο εσωτερικό της χώρας και είναι λογικό ακόμα και κάποιοι που αποθέωναν τον Τσίπρα προ πενταμήνου ή ακόμα και προχθές, σήμερα να είναι επιφυλακτικοί ή και να τον αναθεματίζουν.

Όμως, αυτή τη στιγμή προέχει η πατρίδα και οι άνθρωποί της. Αυτή τη στιγμή είναι σα να βρισκόμαστε σε πόλεμο. Και τις πρώτες ημέρες του πολέμου αν δεν δείξεις ψυχραιμία, τύχη δεν έχεις.

Είναι λογικό ο πόλεμος να προκαλεί δυσάρεστα συναισθήματα. Για να αντέξεις όμως, πρέπει να δείξεις αυτοσυγκράτηση, υπομονή και αυτοέλεγχο. Στον πολιτικό χρόνο, μέσα σε μια ώρα μπορούν να έλθουν τα πάνω κάτω.

Πολλά θα κριθούν τις επόμενες 48 ώρες.

Αν οι αγορές, που στην Ασία λειτουργούν τα μεσάνυχτα, προκαλέσουν μεγάλη αναταραχή στην οικονομία της Ευρωζώνης, μην σας φανεί παράξενο, ακόμα και αύριο το μεσημέρι να έχουμε έκτακτες διαπραγματεύσεις και επίτευξη συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και δανειστών.

Αν οι αγορές αντιδράσουν ψύχραιμα, τότε σίγουρα το πάνω χέρι το έχουν οι δανειστές, αλλά και πάλι δεν τελείωσε τίποτε. Υπάρχει ακόμα περιθώριο συμφωνίας έστω και χειρότερης από την προηγούμενη εκδοχή.

Όχι, δεν λέω ότι πρέπει να απαλλάξουμε τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση από τις όποιες ευθύνες θεωρούμε ότι έχουν.

Λέω ότι δεν είναι αυτή η στιγμή η κατάλληλη για καταδίκες και αναθέματα. Όπως δεν είναι κατάλληλη και για θριαμβολογίες και πανηγυρισμούς (αυτό κολλάει σε κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που κυκλοφορούν με ύφος σούπερ ήρωα, κάτι σαν το στυλ των Μπολσεβίκων όταν καταλάμβαναν τα χειμερινά ανάκτορα).

Μην ακολουθήσουμε τον κακό δρόμο που δείχνουν κάποιοι (δυστυχώς, πολλοί) πολιτικοί μας που θεωρούν ότι είναι η ευκαιρία να κατατροπώσουν τον πολιτικό τους αντίπαλο. Εκείνο που μας έλειπε τώρα, είναι ο αλληλοσπαραγμός.

Δεν χάθηκε κι ο κόσμος αν κάποιες μέρες δεν έχουμε ελεύθερη πρόσβαση στους τραπεζικούς λογαριασμούς. Ίσως είναι η ευκαιρία να νοιώσουμε πόσο δύσκολα περνάνε όλοι εκείνοι που εδώ και χρόνια δεν έχουν πρόσβαση σε τραπεζικούς λογαριασμούς, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχουν καταθέσεις, επειδή είναι άνεργοι και πάμφτωχοι.

Ψυχραιμία λοιπόν. Γιατί αν δεν είμαστε διατεθειμένοι να δείξουμε ψυχραιμία και αυτοέλεγχο, έστω και για λίγες δύσκολες ημέρες, τότε θα είμαστε πάντα έρμαια στις επιλογές των άλλων. Κι όταν επιτρέπουμε να αποφασίζουν μόνον οι άλλοι για μας, τότε είναι που πρέπει να φοβόμαστε. Όπως λέει και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου «φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα».

Σωστά, τότε πρέπει να φοβόμαστε…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΕΔΩ