Πάτρα: Όταν το λιμάνι γέμιζε πρόσφυγες της Μικράς Ασίας - Πώς κατέγραψε ο τύπος της εποχής την άφιξη των Μικρασιατών

Με "οδηγό" δημοσιεύματα από το αρχείο του Μουσείου Τύπου της ΕΣΗΕΠΗΝ

Σφαγή, αίμα, φωτιά. Η Σμύρνη καίγεται, τα παράλια της Μικράς Ασίας αδειάζουν από το ελληνικό στοιχείο. Είτε με τη φυγή, είτε με τον θάνατο...Το όραμα του Ελευθερίου Βενιζέλου για την Μεγάλη Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών αποτυγχάνει και η κατάληξη είναι τραγική.

Η προκυμαία της Σμύρνης πλημμυρίζει από Έλληνες της Μικρασίας που προσπαθούν να σωθούν από τον εχθρό και δεν πρόκειται για έναν απλό «συνωστισμό». Η θάλασσα είναι η μόνη έξοδος. Οι μέχρι τότε νοικοκυραίοι, επιτυχημένοι επιχειρηματίες, οι κυράδες των αρχοντικών με παιδιά στην αγκαλιά, με τα ρούχα που φορούν κι ελάχιστα σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχοντα μέσα σ΄ένα μπόγο προσπαθούν να μπουν σ΄ένα καράβι για να σωθούν.

Με τον τροχό της ζωής να φέρνει τα πάνω κάτω , με επιρροές του κοσμοπολιτισμού, πρόσφυγες πλέουν παίρνουν τον δρόμο για την Ελλάδα. Σήμερα 93 χρόνια μετά η Ελλάδα και τα νησιά του Αιγαίου δέχονται κάποιους άλλους πρόσφυγες, από πιο μακριά και πολλοί παραλληλίζουν τις εικόνες…

Το προσφυγικό στοιχείο της Μικράς Ασίας θα άλλαζε τα δεδομένα στην Ελλάδα και οι πόλεις στις οποίες κατέφυγαν οι μικρασιάτες θα καλούνταν να διαχειριστούν τα αποτελέσματα μιας ανθρώπινης τραγωδίας, μιας μαύρης σελίδας της Ελληνικής ιστορίας.

Η Πάτρα ήταν μια από αυτές τις πόλεις που δέχτηκαν τους ξεριζωμένους. Ο τύπος της εποχής καταγράφει την αρχή του τέλους , την τραγωδία που αρχίζει να εκτυλίσσεται και την έλευση των πρώτων προσφύγων στην πόλη.

Με αφορμή έναν σύγχρονο ξεριζωμό, με ερέθισμα τα όσα εκτυλίσσονται σε νησιά του Αιγαίου, με πρόσφυγες από τη Συρία και όχι μόνο, κάποιοι από μας που ένα κομμάτι της ρίζας μας βρίσκεται στη Μικρά Ασία, αναρωτηθήκαμε πώς να ήταν τότε , στην Πάτρα του 1922, όπου άλλα καράβια έρχονταν από τα παράλια της Ιωνικής γης ,γεμάτα ξεριζωμένους, αλλά τυχερούς συνάμα, που κατάφεραν να γλιτώσουν τη ζωή τους. Κι ας ξέρουμε , είτε μέσα από διηγήσεις, είτε μέσα από τη βιβλιογραφία που υπάρχει για το θέμα («1922. Οι Πρόσφυγες στην Πάτρα» του Λευτέρη Μαρινέλλη, "Ποντίων Μνήμες στην Πάτρα" του Ισίδωρου Σιδερόπουλου κ.α.)

Μέσα από μια σύντομη ανασκόπηση στα δημοσιεύματα εφημερίδων της Πάτρας, του 1922, τα οποία διατηρεί το Μουσείο Τύπου της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Πελοποννήσου Ηπείρου - Νήσων, το thebest.gr παρουσιάζει στιγμές από τον διωγμό, την άφιξη των πρώτων προσφύγων στην Αχαϊκή πρωτεύουσα και τις προσπάθειες να βρεθούν, φαγητό, είδη πρώτης ανάγκης καθώς και μια πρόχειρη στέγη, την ώρα που συνεχείς ήταν οι δημοσιεύσεις για αναζητήσεις συγγενικών προσώπων.Οικογένειες χωρίστηκαν είτε προσωρινά είτε για πάντα.

Της Ελευθερίας Μακρυγένη

«Η Σμύρνη κατελήφθη» γράφει ο Νεολόγος στις 29 Αυγούστου 1922.

Νεολόγος,29-08-1922- φωτ. από Μουσείο Τύπου

3 Σεπτεμβρίου 1922. Ο "Νεολόγος" γράφει για τη σφαγή του Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσοστόμου και στην επιλογή του ιεράρχη να παραμείνει εκεί γνωρίζοντας για τον βέβαιο θάνατό του.

Νεολόγος, Πάτρα, 03-09-1922 (φωτ. από Μουσείο Τύπου)

Στις 9 Σεπτεμβρίου 1922 ο Νεολόγος ξεκινά έρανο υπέρ των προσφύγων, οι οποίοι έφταναν σε άθλια κατάσταση...

Νεολόγος,9-9-1922 (φωτ. από Μουσείο Τύπου)

Νεολόγος,9-1922 (φωτ. από Μουσείο Τύπου)

Την Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 1922 ο Νεολόγος γράφει για μια προσφυγική οικογένεια η οποία αποτελείτο από τον πατέρα , τη μητέρα και οχτώ παιδιά, η οποία εμφανίστηκε στην Πάτρα προχθές, περιγράφοντας ως δυστυχή και κάτωχρο τη γυναίκα, η οποία με δάκρυα στα μάτια και τρεμάμενη φωνή απαντούσε σε ερωτήσεις περίεργων πολιτών για την τραγική περιπέτεια που ζούσαν. «Μέχρι την έναρξη της πυρκαγιάς», είπε, «είμαστε στην προκυμαία περιμένοντας ατμόπλοιο. Εκατό περίπου βήματα μακριά μας οι Τούρκοι έσφαζαν τους Χριστιανούς. Κι όσο περνούσε η ώρα τόσο πλησιάζαμε κι εμείς να υποστούμε αυτή την τύχη». Στην ερώτηση πώς σώθηκαν απάντησε: «Ένας Αρμένιος, γενναίο παλληκάρι, κατόρθωσε να προσεγγίσει στην προκυμαία μια μεγάλη μαούνα, στην οποία μπήκαμε πολλοί Έλληνες. Με αυτή τη μαούνα προσεγγίσαμε ένα αγγλικό φορτηγό , πλοίαρχος του οποίου, βλέποντας την κατάστασή μας, επέτρεψε να επιβιβαστούμε».

Στη συνέχεια η οικογένεια, σύμφωνα με την αφήγηση έφτασε στον Πειραιά. Για τρεις μέρες φιλοξενήθηκε στο σπίτι ενός κυρίου από την Αθήνα, ο οποίος στη συνέχεια τους έστειλε στην Πάτρα ,με μια επιστολή που απευθυνόταν σε Πατρινό, ο οποίος θα αναλάμβανε την προστασία τους.

Νεολόγος,11-9-1922 (φωτ. από το Μουσείο Τύπου)

Λίγο μετά αρχίζουν να καταπλέουν στην Πάτρα τα πρώτα καράβια.

Στις 20 Σεπτεμβρίου 1922 η εφημερίδα Νεολόγος δημοσιεύει την έλευση του πλοίου Παρνασσός που μεταφέρει πρόσφυγες, στο λιμάνι της Πάτρας. Πρόκειται για 2.00 άτομα. Το πλοίο έρχεται από τη Χίο. Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, αμέσως ενημερώθηκε ο Νομάρχης ώστε μαζί με τους αρμόδιους φορείς να βρουν κατοικίες για τη στέγασή τους.

Νεολόγος,20-9-1922 (φωτ. από το Μουσείο Τύπου)

Στο ίδιο φύλλο καταγράφεται η άφιξη κι άλλων προσφύγων στην Πάτρα. Με την «Αγγελική» έφτασαν στις 20 Σεπτεμβρίου, από τη Χίο, 1200 πρόσφυγες, οι οποίοι στεγάστηκαν στις αποθήκες απέναντι από το τελωνείο. Εξήντα εξ αυτών ζήτησαν να πάνε στην Αθήνα, ενώ αναμένεται η έλευση άλλων 8.000 προσφύγων.

Νεολόγος,20-9-1922 (φωτ. από το Μουσείο Τύπου)

Στις 23 Σεπτεμβρίου ο Νεολόγος επανέρχεται στο θέμα με ένα ρεπορτάζ, που αφορά στα αισθήματα φιλανθρωπίας που εκδήλωσαν Πατρινοί υπέρ των προσφύγων και επιπλέον γίνεται αναφορά στην πρωτοβουλία που ανέλαβε ο Εμπορικός Σύλλογος για τη συγκέντρωση ρούχων και υποδημάτων.

Νεολόγος, 23-9-1922 (φωτ.από το Μουσείο Τύπου)

Η στήλη των προσφύγων

Οι οικογένειες που ήρθαν στην Πάτρα δεν ήρθαν σε πολλές περιπτώσεις όλες μαζί, γι άυτό και η εφημερίδα της Πάτρας «Το φως» μέσα από τη στήλη των προσφύγων δημοσίευε αναζητήσεις.

"Το φως" 10 -1922 (φωτ. από Μουσείο Τύπου)

Η στέγαση των προσφύγων

Εκτός από τις αποθήκες στην παραλιακή της Πάτρα πρόσφυγες, εγκαταστάθηκαν , όπως προκύπτει από τον τύπο, και σε σχολεία και στο δημοσίευμα της εφημερίδας "Το φως" στις 29 Οκτωβρίου 1922. Σε αυτό επισημαίνεται η ανάγκη εκκένωσής τους και η μετεγκατάστασή τους αλλού.